ساختار اغلب قارچ‌ها از رشته‌ها و یا ریسه‌های نخی شکل به نام هیف تشکیل‌شده است. در قارچ‌های پست،ریسه‌ها یا هیف ها فاقد دیواره عرضی هستند.در این مقاله شما را با سیستم ها و روش های آمیزش بین هیف ها در قارچ های خوراکی آشنا می نماییم.
سیستم‌های کنترل‌کننده آمیزش بین هیف ها
در میان قارچ‌های خوراکی، این آمیزش یک پدیده رایج است. سیستم آمیزشی قارچ‌های خوراکی
بر اساس عوامل ژنتیکی کنترل‌کننده آن به ۲ گروه عمده تقسیم می‌شوند:
تک عاملی: در این حالت، سازگاری یا عدم سازگاری دو هیف، توسط یک جفت ژن به‌صورت دو قطبی کنترل می‌شود. تمامی قارچ هایی که هموتال هستند و برخی از هتروتال ها در این دسته قرار می‌گیرند.
دو عاملی: دراین وضعیت، سازگاری یا عدم سازگاری توسط دو جفت ژن به‌صورت چهار قطبی کنترل می‌شوند. اکثر قارچ‌های هتروتال در این دسته می‌گیرند. نمونه بارزی که از این نوع سیستم آمیزشی تبعیت می‌کند. قارچ شیزوفیلوم کامیون (Shizophllium commune) است.
روش‌های آمیزش بین هیف ها
علاوه بر سیستم آمیزشی که در حد ژن موردبررسی قرار می‌گیرند، قارچ‌های و ازجمله قارچ‌های
خوراکی به روش‌های مختلفی باهم آمیزش می‌یابند. در ذیل به مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین روش‌های
آمیزشی قارچ‌های اشاره می‌گردد:
۱ – گامت های متحرک که باهم آمیزش می‌یابند.
۲ – تولید اندام‌های گامتانژیا و آمیزش آنها و تشکیل یک زیگوسپور
۳ – آمیزش هیف های رویشی سازگار (آناستوموز) به‌ویژه در بازیدیومایست ها
