اهمیت فاز دوم ساخت کمپوست در کیفیت قارچ برداشتی

با توجه به اهمیت فاز دوم تولیید کمپوست در کیفیت کمپوست تولیدی، مروری بر روند این مرحله خواهیم داشت. بازبینی و کنترل شرایط اجرایی مراحل فاز دوم در هر فارم (با در نظر گرفتن شرایط مطلوب فازهای دیگر) تضمین‌ کننده کمیت و کیفیت مناسب قارچ‌ های برداشتی خواهد بود. فاز دوم شامل ۶ مرحله است:

هم‌ دمایی

بعد از پر شدن تونل و استقرار دماسنج‌ها در کمپوست قارچ، شاهد اختلاف دمای زیاد از نقاط مختلف کمپوست هستیم. این اختلاف دما می‌بایستی به حداقل رسانده شود (نهایتاً ۳ درجه سانتی‌گراد). دمای هوای می‌ بایستی بین ۴۴ تا ۴۶ درجه تنظیم گردد. دمپر هوای آزاد در صورت افزایش دمای هوا بازگردیده و با کاهش دما بسته می‌شود. دور فن (RPM) در بیشترین مقدار خودتنظیم گردد.

افزایش دما کمپوست

زمانی که اختلاف دما بین دماسنج‌های داخل کمپوست به کمتر از ۳ درجه سانتی‌گراد رسید، می‌توان شروع به افزایش دما نمود. افزایش دمای کمپوست ۱/۲ تا ۱/۵ درجه در هر ساعت می‌باشد. با بستن دریچه هوای آزاد تقریباً به‌طور کامل (۵٪‌ هوای ورودی همواره حفظ گردد) و کاهش دور موتور، با فعالیت میکروارگانیسم‌ها دمای کمپوست به‌طور طبیعی افزایش می‌یابد. تا زمانی که مقدار اکسیژن کافی به کمپوست برسد، افزایش دما ادامه می‌یابد.

موضوع مهم در این مرحله میزان هوای تازه می‌باشد، که در صورت زیاد بودن موجب توقف افزایش دما شده، و از طرفی فقدان اکسیژن موجب کاهش دما می‌گردد. بخار می‌تواند برای افزایش دما استفاده گردد، البته این فقط یک انتخاب در شرایط بسیار سرد و خشک می‌باشد.

پاستوریزه

پاستوریزه زمانی آغاز می‌شود که دمای هوا و تمام دماسنج‌های داخل کمپوست بیشتر از ۵۸ درجه سانتی‌ گراد برسند. حفظ دما در محدوده ۵۸ الی ۶۰ درجه به مدت ۸ ساعت، موجب از بین رفتن عوامل بیماری‌زا خواهد شد. همچنین آمونیاک نیز باعث از بین بردن عوامل بیماری‌زا خواهد بود، بنابراین در انتهای مدت‌زمان پاستوریزه مقدار آمونیاک در حدود ۲۵۰ تا ۶۰۰ PPM مناسب است.

همیشه باید به نقاط احتمالی تونل که در مدت پاستوریزه دمای کمتر خواهند داشت توجه ویژه نمود. به‌عنوان‌مثال پشت درها همیشه نقاط سردتری از دمای پاستوریزه هستند، که در این مکان‌ها عوامل زیان‌آور مانند کنه، حشرات و کپک‌ها شانس زنده ماندن خواهند داشت. بنابراین باید این نقاط کاملاً تمیز و عاری از کمپوست باشند.

کاهش دمای توده کمپوست

بعد از سپری شدن مدت‌زمان ۸ ساعت پاستوریزه، کاهش دمای کمپوست بین ۲ الی ۳ درجه سانتی‌گراد در هر ساعت صورت می‌پذیرد. با بازنمودن دمپر هوای آزاد و ورود هوای خنک به داخل تونل کاهش دمای هوا تا ۴۵ درجه اتفاق می‌افتد. زمانی که دمای کمپوست به ۴۷ الی ۴۹ درجه رسید، کاهش دما به‌پایان رسیده و وارد مرحله بهینه‌سازی خواهیم شد. نکته قابل‌توجه در این مرحله این است که گاهی مشاهده می‌شود که کاهش دما با سرعت زیادی اتفاق می‌افتد و دمای کمپوست به ۴۵ یا ۴۴ درجه می‌رسد.

بنابراین مجدداً باید با افزایش دما به ۴۷ الی ۴۹ درجه رسانده شود. این اتفاق به معنی از دست دادن رطوبت و انرژی کمپوست است، جهت جلوگیری از این خسارت پیشنهاد می‌گردد که کاهش دما تا رسیدن دمای کمپوست به ۵۱ درجه به‌صورت هر ساعت ۲ الی ۳ درجه صورت پذیرد و پس از آن تا رسیدن به دمای مطلوب به‌صورت ساعتی ۱ درجه کاهش داده شود.

بهینه‌ سازی کمپوست

در طول مدت بهینه‌ سازی دمای کمپوست بین ۴۶ الی ۴۹ درجه سانتیگراد حفظ می‌گردد. میکروارگانیسم‌ های موجود در کمپوست آمونیاک را تبدیل نموده و طی این مرحله تمام آمونیاک از کمپوست حذف می‌گردد. در روز دوم بهینه‌سازی شما متوجه افزایش دمای کمپوست می‌شوید، که این شاخص خوبی از وجود مقدار کافی میکروارگانیسم‌های در کمپوست می‌باشد. با اندازه‌گیری مقدار آمونیاک در تونل به‌وسیله پمپ دراگر Dräger می متوجه روند کاهش آن شوید که در هر روز مقدار آمونیاک نصف می‌گردد. با رسیدن مقدار آمونیاک به ٥ ppm مدت بهینه‌سازی به‌پایان رسیده و کمپوست آماده خنک کردن و اضافه نمودن بذر می‌باشد.

خشک‌ کردن کمپوست

با باز کردن بیشتر دمپر هوای آزاد به کمک هوای بیرون، شروع به کاهش دمای کمپوست می‌نماییم. سرعت کاهش دمای هوا اهمیت خاصی ندارد. بهترین دمای کمپوست در زمان اضافه نمودن بذر ۲۵ درجه می‌باشد. البته این دما بستگی به زمان و دمای سالن کشت دارد. در شرایط درست و مناسب کمپوست از عصر روز قبل از کشت می‌بایست فاقد آمونیوم باشد. وبنابراین می‌توان شب قبل از کشت دمای کمپوست را کاهش داده و برای صبح روز بعد بذر زنی انجام پذیرد.

نکته قابل‌ توجه

در بعضی مواقع اتفاق می‌افتد که کمپوست در تونل کاملاً آماده کشت می‌باشد ولی سالن خالی جهت پرکردن وجود ندارد. در این مواقع اغلب دیده می‌شود که دمای کمپوست به ۲۵ درجه کاهش داده می‌شود و به مدت ۱ تا ۲ روز داخل تونل نگه‌داشته می‌شود. مزیت این موضوع حفظ رطوبت و مواد غذایی در کمپوست می‌باشد. ولی خطر گسترش عوامل بیماری‌زا (به‌ویژه کپک سبز) وجود دارد. بنابراین توصیه می‌شود علیرغم از دست دادن انرژی کمپوست، تا شب قبل از کشت دمای کمپوست کاهش داده نشود.

تهیه و تنظیم : مهندس نصیرخوشخبر