آشنایی کامل با قارچ میش
تعداد زیادی از قارچ میش غیر سمی (خوراکی) در طبیعت دارای بدل میباشند، یعنی اینکه میش هایی هستند که بهواسطه این تشابه زیاد توسط افراد نا آشنا و غیر ماهر از جنگل جمع آوری شده و مورد استفاده قرار میگیرند که باعث مسمومیت آنان میشود.
آشنایی با قارچ میش
پیشینیان ما که زندگی جنگل نشینی داشتهاند نیز با توجه به استعدادها و تواناییهای محیط زندگی خود، به تهیه و فرآوری نیاز غذایی خود اقدام میکردند.
در این راستا شناخت قارچ میش (قارچ جنگلی) و استفاده از این منبع سرشار از پروتئین نقطه عطفی در زندگی جنگل نشینان محسوب میشده که بهعنوان یک غذای طبیعی، سالم، در دسترس، قابلاستفاده بهصورت خام، آب پز، سرخکرده، کباب شده و حتی قابل نگهداری برای طولانیمدت دارای جایگاه ویژهای در زندگی آنان بوده است.
امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی ویژگیهای زیادی از “میش” قارچ شناخته شده است، تا جایی که بهعنوان یک صنعت غذایی سالم و پر اهمیت مورد توجه قرار گرفته و نسبت به پرورش مصنوعی (گلخانهای) انواع محدودی از قارچها اقدام گردیده است که جای توسعه برای انواع “میش”ها را دارد.
انواع میش
قارچ میش به دو گونه کلی غیر سمی (خوراکی) و سمی (توره میش) دستهبندی میگردند، و این البته جدای از دسته بندی “میش”های زمینی و درختی است.
تعدادی از “میش”های غیر سمی (خوراکی) را میتوان بهصورت خام مورداستفاده قرارداد، از قبیل: “ککه”، “شیرمیش”، “کفتر”، و گونهای از “سرخ میش”. تعدادی دیگر از”میش”های غیر سمی (خوراکی) حتماً باید قبل از استفاده غذایی آب پز، سرخ و یا کباب شوند.
گرچه “میش”های سمی (توره میشها) را نمیتوان بهصورت عادی مورداستفاده غذایی قرارداد، اما با تحقیقات بر روی خواص آنها، میتوانند بهصورت دارویی مورداستفاده قرار گیرند، شاید هم گذشتگان ما با استفاده از “گیل تجربه”ی خودشان از”میش”ها بهعنوان دارو نیز بهره میبردهاند و این اطلاعات اکنون از تاریخ شفاهی ما پاکشده باشند.
نکته بسیار مهم
آنچه حائز اهمیت برای یادآوری است اینکه، تعداد زیادی از “میش”های غیر سمی (خوراکی) در طبیعت دارای بدل هستند، یعنی اینکه “میش”هایی هستند ازنظر شباهت ظاهری بسیار شبیه به نوع اصلی خود، که بهواسطه این تشابه زیاد توسط افراد ناآشنا و غیر ماهر از جنگل جمعآوریشده و مورداستفاده قرار میگیرند که باعث مسمومیت آنان شده تا آنجا که در طی سالیان گذشته متأسفانه موجب مرگت تعدادی از هموطنان گردیده است، و هرساله نیز تعداد زیادی دچار مسمومیت ناشی از مصرف “توره میش”ها (قارچهای سمی) میشوند که نیاز به توجه جدی دارد.