ساخت پایگاه فضایی با قارچ

دانشمندان در حال بررسی امکان استفاده از سازه‌های متنوع در پایگاه فضایی با قارچ هستند. آنها می‌خواهند از قارچها به عنوان مصالح ساختمانی ارزان قیمت و همه کاره برای پایگاه‌های ماه و مریخ استفاده کنند. ایده ساخت پایگاه فضایی با قارچ شاید قبلا تخیلی به نظر می‌رسید، ولی امروزه ساخت آن بسیار نزدیک و دست‌یافتنی است.

تنها دو سال دیگر، باید منتظر باشیم تا در پروژه به سوی ماه (Moonward) مشخص شود که آیا مایکوتکچر (mycotecture : استفاده از قارچ و سایر مواد قارچی برای اهداف معماری) می‌تواند نقشی اساسی در کمک به بشریت در ساخت اولین زیستگاه‌های خارج از سیاره در ماه و فراتر از آن ایفا کند یا خیر. اگر این تکنیک ساختمانی عملیاتی باشد، تحولی شگرف در سفرهای فضایی رخ خواهد داد.

دستورالعمل ساخت بلوک‌های قارچی پایگاه فضایی

مورر یکی از این پژوهشگران از آزمایشگاه قرمز خانه خود در کلیولند، با نشان دادن یک لوله فلزی به صورت آنلاین به مخاطبان توضیح داد که چطور یک زنجیره از دسته‌ از جلبک‌های سبز پر جنب و جوش، به غذای قارچ تبدیل شوند. او تشریح کرد که در این بستر، میسلیوم (واحدهای بنیادی تشکیل دهنده قارچ) چطور غذاهای تعبیه شده را خورده، و قالب را با رشد خود پر میکند و به شکل ساختاری مورد نظر در می‌آید.

سپس از هوای تحت فشار برای فشرده‌سازی میسلیوم به شکل یک ماده متراکم و نیمه سفت استفاده می‌شود و بعد از حرارت دیدن، بلوک‌های سازنده قارچ به صورت جامد قابل استفاده هستند. این ماده مایکو به دست آمده دارای بافت کف‌آلود و چیزی شبیه به گچ است. این بلوکها برای ساخت هر چیزی که فکرش را بکنید به کار خواهند رفت.

مفهوم ساخت سازه‌ها با قارچ فشرده فراتر از مرحله تئوری پیشرفت کرده، و تیم مورر در حال حاضر از فرآیند مشابهی برای “پرورش” و ساختن سازه‌ها با مایکو مواد در اینجا روی زمین استفاده می‌کند. آنها همچنین قبلاً مدل‌های آزمایشی را برای نسخه‌های خارج از سیاره در آزمایشگاه ایجاد کرده‌اند.

از طریق زوم، مورر یک گنبد گوگردی رنگ کم رنگ به عرض تقریباً 360 سانتی‌متر را به نمایش گذاشت که با مایکو کامپوزیت تولید شده بود. سپس دوربین را روی میزی آورد که مملو از مدل‌های کوچکتر قالب‌های بادی شبیه به قالب‌هایی بود که قرار است برای آزمایش به ماه فرستاده شوند.

مورر در مرحله بعد چیزی را که به نظر می رسید یک تشک بادی کوچک است بلند کرد – چیزی شبیه آنچه ممکن است در یک سفر کمپینگ داشته باشید. سپس از یک حباب لاستیکی کوچک استفاده کرد تا آن را به یک چادر گنبدی تقریباً یک فوت مربعی با سطحی شبیه یک لحاف تکه‌کاری ساخته شده از پلاستیک پمپ کند. چنین بخش‌های لحافی قبل از فشرده شدن و پخته شدن به بلوک‌های ساختمانی، با کائومورفا و میسلیوم پر می‌شوند. و به لطف قالب پلاستیکی بیرونی آنها، این بلوک‌ها امکان ساخت سازه‌های ضد هوا را فراهم می‌کنند.

مورر گفت، ماده مایکو تقویت شده با پلاستیک بسیار قوی است، اما به اندازه کافی قوی نیست که بتوان روی زمین ساخت. البته، زمین گرانش بیشتری دارد، به همین دلیل است که در اینجا به مواد قوی‌تری نیاز دارید. وقتی به ماه و مریخ می‌رویم، مهم‌ترین چیزی که باید نگران آن باشیم فشار بیرونی محیط داخلی است که هوا خواهد داشت در حالی که بیرون هوا نخواهد داشت. به عبارت دیگر، به جای ایجاد ساختارهای قارچی که به دلیل گرانش به سمت داخل فرو نمی‌ریزند، طراحان باید اطمینان حاصل کنند که ساختمان‌ها به دلیل فشار داخلی مثبت به بیرون فرو نمی‌ریزند.

فواید ساختن سازه فضایی با قارچ

در حالی که ماده مایکو هنوز در فضا آزمایش نشده، اما محققان مطمئن هستند که این ماده به یکپارچگی ساختاری مورد نیاز دست خواهد یافت و در برابر آتش و عایق نیز مقاوم است. مهمترین چیزی که برای ساخت و ساز در فضا حل می‌کند، مسئله هزینه است. زیرا یکی از بزرگترین موانع در ساخت ساختمان‌های خارج از سیاره، هزینه‌های هنگفت حمل و نقل مصالح ساختمانی است. در حال حاضر، پرتاب چیزی به ماه همچنان با قیمت نجومی همراه است. بنابراین، ارسال مواد بسیار فشرده و سبک وزن – مانند جلبک‌ها، هاگ‌های قارچ و قالب‌های پلاستیکی نازک  جذابیت فوق العاده‌ای دارد.

به گفته مورر این کاهش هزینه آن قدر مهم بوده که پس از بررسی اخیر، شورای مشورتی زیرساخت ملی آمریکا این پروژه را امضا کرده و یکی از مقامات ناسا اعلام کرده که این پروژه نشان دهنده بزرگترین هم‌افزایی علمی است که از زمان ماموریت‌های آپولو دیده است و من به آن افتخار می کنم.

منبع: مجله آسترونومی