قارچ کلید بقای اکوسیستم جهان

قارچ کلید بقای اکوسیستم است. عروس روبنددار (Phallus indusiatus) یک قارچ است که روی برگ های ریخته شده در کف جنگل های بارانی رشد می کند.

این قارچ ها علی رغم زیبایی خاصی که دارند بوی نامطبوعی از خود ترشح می کنند که موجب جذب حشرات و مگس ها برای پراکنده سازی اسپورهایشان می شود.

این قارچ ها معمولا نادر هستند و فقط مدت زمان کوتاهی به این شکل دیده می شوند. این قارچ در جنوب آسیا، آفریقا، آمریکا شمالی و جنوبی، استرالیا یافت می‌شود.

قارچ‌هایی مانند بدبوی عروس (Phallus indusiatus) که مواد گیاهی را در خاک تجزیه می‌کنند، می‌توانند به رشد گیاهان بالای زمین کمک کنند.

قارچ های قرمز، نارنجی و خالدار که بعد از باران جوانه می زنند کاری بیشتر از رنگ دادن به منظره ها را دارند، طبق یک مطالعه جدید، می‌توانند دنیای طبیعی را پایدار نگه دارند. قارچ کلید بقای اکوسیستم است.

ماتیاس ریلیگ، اکولوژیست خاک در دانشگاه آزاد برلین می‌گوید، در واقع وجود قارچ ها ممکن است برای سلامت اکوسیستم‌های زمین حیاتی باشند.

70000 نوع قارچ شناخته شده وجود دارد، شامل مخمری که ما برای پخت نان استفاده می کنیم.

همچنین قالب ها، گلسنگ ها، قارچ ها، دمنوش ها و … شامل طیف گسترده ای از پاتوژن ها هستند، از عواملی که باعث ایجاد بیماری پای ورزشکار در انسان می شوند تا مواردی که میلیاردها دلار خسارت به گندم، ذرت و سایر محصولات وارد می کنند.

بسیاری از این قارچ ها در زیر زمین زندگی می کنند، اما محققان به طور سنتی توجه چندانی به آنها نداشته اند.

با این حال، در چند سال گذشته، اکولوژیست‌ها دریافته‌اند که برخی از آن‌ها – مانند قارچ‌های خاکی به نام میکوریزا – شبکه‌های زیرزمینی وسیعی را تشکیل می‌دهند که درختان را به هم متصل می‌کنند و مواد مغذی آن‌ها را تامین می‌کنند و جنگل را قادر می‌سازند تا رشد کند.

ممکن است سایر قارچ های خاک نیز نقش مشابهی در بالای زمین داشته باشند؟ برای یافتن این موضوع، مانوئل دلگادو باکوریزو، بوم‌شناس اکوسیستم در شورای تحقیقات ملی اسپانیا، با همکارانی در سراسر جهان که به طور سیستماتیک نمونه‌های خاک محلی و قارچ‌های موجود در آن‌ها را برای پروژه‌های مختلف جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل کرده بودند، همکاری کرد.

در مجموع، تیم نزدیک به 700 نمونه از آب و هوای گرمسیری، معتدل و قطبی را تجزیه و تحلیل کرد.قارچ کلید بقای اکوسیستم است.

تیم Delgado-Baquerizo با استفاده از DNA شناسایی کرد که چه نسبتی از قارچ‌های خاک در هر مکان از عوامل بیماری‌زا، میکوریزا، تجزیه‌کننده‌ها (مانند کپک) و قارچ‌هایی هستند که در داخل ریشه‌های گیاه زندگی می‌کنند.

محققان همچنین تصاویر ماهواره‌ای را بررسی کردند که نشان می‌داد چقدر فتوسنتز در هر منطقه در حال انجام است و بنابراین، چقدر پوشش گیاهی پربار بوده است و میزان بهره‌وری در طول 2 دهه گذشته چقدر تغییر کرده است.

ریلیگ می گوید: این ترکیبی هوشمندانه از داده ها است.

یک الگوی واضح ظاهر شد. Delgado-Baquerizo و همکارانش امروز در Nature Ecology & Evolution گزارش می دهند که در طیف گسترده ای از اکوسیستم ها، از مراتع گرفته تا جنگل ها و بیابان ها، هر چه گونه های بیشتر تجزیه کننده ها بیشتر باشد، بهره وری گیاهان در طول زمان ثابت می ماند.

نویسندگان دریافتند که داشتن طیف گسترده‌ای از تجزیه‌کننده‌ها و تا حدی قارچ‌های ریشه نیز به رشد گیاه حتی در دوره‌های خشک کمک می‌کند. این تنوع ممکن است تضمین کند که مهم نیست که شرایط چگونه تغییر می کند، برخی از قارچ ها همچنان می توانند گیاهان بالای خود را با مواد مغذی تامین کنند.

سارا ساپسفورد، بوم‌شناس بیماری‌های قارچی در وزارت صنایع اولیه نیوزیلند که در این کار نقشی نداشت، می‌گوید: «نقش آنها ممکن است بیشتر از قارچ‌های میکوریزی باشد.

در مقابل، به نظر می رسید که داشتن طیف گسترده ای از عوامل بیماری زا سلامت اکوسیستم بالای زمین را به خطر می اندازد. گیاهان کندتر رشد کردند و فتوسنتز کمتری انجام دادند، بهره وری که به سوخت بقیه ارگانیسم های اکوسیستم کمک می کند.

عوامل بیماری زا ممکن است گیاهان را ضعیف کرده و آنها را کمتر در برابر تنش های آب و هوایی مقاومت کنند.

نویسندگان گزارش می دهند که انجمن ها در هر محیطی که مورد مطالعه قرار گرفته است، برگزار می شود.

ریلیگ می‌گوید: «این جالب است که علی‌رغم تغییر همه متغیرهای دیگر از سایتی به سایت دیگر، این الگوها برجسته هستند.

با این حال، او هشدار می دهد که کار ثابت نمی کند که تنوع قارچی باعث پایداری (یا آسیب پذیری) می شود. به گفته او، عوامل دیگری مانند تنوع انواع دیگر میکروب ها در خاک نیز می تواند مهم باشد.

مارینا سمچنکو، بوم‌شناس دانشگاه تارتو که در این کار نقشی نداشت، می‌گوید: یافته‌ها نشان می‌دهد که ترویج تنوع ممکن است کلید محافظت از اکوسیستم‌های ما باشد زیرا آب و هوا گرم می‌شود و منجر به خشکسالی‌های بیشتر می‌شود.

ساپسفورد می‌گوید: «هیچ‌کس واقعاً نمی‌داند که چگونه تنوع قارچ‌های خاک را ارتقا دهد، اما حداقل، با ارزیابی این تنوع، «ممکن است بتوانیم اکوسیستم‌هایی را که ممکن است «ناپایدار» و کمتر در برابر اختلال مقاوم باشند، مشخص کنیم.

“این یک زمان هیجان انگیز است.”

منبع: مجله علمی ساینس