Ramaria formosa ، که معمولاً به‌عنوان قارچ کلواریا زیبا، کلواریا خوش‌قیافه، قارچ مرجانی زرد یا صورتی شناخته می‌شود، یک قارچ مرجانی است که در آسیا ، اروپا و آمریکای شمالی یافت می‌شود.

این قارچ در صورت مصرف مسموم است و باعث علائم حاد دستگاه گوارش تهوع، استفراغ، اسهال و درد شکم می‌شود.

این مرجان به رنگ صورتی، پر شاخه است و به ارتفاع ۲۰ سانتی‌متر (۸ اینچ) می‌رسد. برخی از اشکال جمع‌آوری‌شده در آمریکای شمالی غالباً فاقد طعم تلخ رایج برای نمونه‌های اروپایی هستند و ممکن است گونه‌ای متفاوت باشند.

این قارچ ابتدا در سال ۱۷۹۷ توسط Christian Hendrik Persoon به‌عنوان Clavaria formosa توصیف شد. در سال ۱۸۲۱، Elias Magnus Fries نام جنس Clavaria را تحریم کرد و با رماریا به‌عنوان بخشی از Clavaria رفتار کرد.

نام گذاری قارچ کلواریا

نام عمومی قارچ کلواریا از “شاخه” لاتین rusmus گرفته‌شده است، درحالی‌که واژه اصلی از شکل لاتین “زیبایی” گرفته‌شده است. نام‌های مختلف شامل مرجان ماهی قزل‌آلا، کلواریای زیبا، کلوورای خوش‌تیپ، قارچ مرجانی زرد یا صورتی است.

در مورد طبقه‌بندی آن برخی از سردرگمی‌ها وجود دارد زیرا شواهدی وجود دارد که نام این اصطلاح به‌راحتی در مورد هرگونه قارچ مرجانی که در توضیحات متناسب باشد استفاده‌شده است، درحالی‌که برخی از مجموعه‌های آمریکای شمالی ممکن است یک گونه متفاوت باشد.

اندام بارده

اندام بارده Ramaria formosa به ارتفاع ۳۰ سانتی‌متر (۱۲ اینچ) و عرض ۱۵ سانتی‌متر (۶ اینچ) رشد می‌کند که یک ساختار مرمر مانند چند شاخه‌ای است، شاخه‌های صورتی مایل به زرد که از یک پایه ضخیم منشعب می‌شود. قطر شاخه های انتهایی کمتر از ۰٫۵ سانتی‌متر (۰٫۲ اینچ) است.

بدنه آن به رنگ سفید، با صورتی در وسط یا نارنجی پررنگ است. ممکن است هنگام ضربه خوردن به رنگ شرابی یا سیاهی روشن شود.

نمونه‌های مسن ممکن است محو شوند، بنابراین تشخیص رنگ اصلی آن دشوار است. بوی آن ناخوشایند است و طعم تلخ دارد.

نمونه‌های قدیمی خشک، شکننده و گچ مانند می‌شوند، به‌طوری‌که مالیدن شاخه‌ها بین انگشتان فرد آنها را به‌صورت پودر خرد می‌کند.

اسپور

Ramaria formosa اسپورهایی به رنگ زرد طلایی تولید می‌کند. اسپورها یک شکل استوانه‌ای تا بیضوی دارند و ۸ تا ۱۵ میکرومتر در ۴-۶ میکرومتر اندازه‌گیری می‌شوند.

سطح اسپور دارای زگیل‌های کوچکی است که در خطوط مخلوط مرتب‌شده‌اند. Basidia (سلول‌های حامل اسپور) کروی شکل هستند و اندازه ۴۰ تا ۶۰ در ۷-۱۰ میکرومتر، و یک تا چهار استریگما دارند.

در ساقه، هیف های تشکیل‌دهنده بدنه درهم‌تنیده شده‌اند، درحالی‌که هیف در شاخه‌ها ترتیب موازی‌تری دارند. هر دو نوع ۴-۱۳ میکرون عرض دارند.

برخی از هیف ها gloeoplerous هستند به این معنی که هنگام مشاهده در زیر میکروسکوپ ظاهری روغنی یا دانه‌ای دارند. نمک آهن که روی شاخه‌ها جود دارد باعث تغییر رنگ سبز می‌شود.

قارچ مشابه قارچ کلواریا

در اروپا می‌توان آن را با دو قارچ مرجانی زرد خوراکی اشتباه گرفت – high yellow clavaria و R. aurea . اینها برخلاف بدنه سفید R. formosa ، در شاخه‌های خود گوشتی زرد طلایی کمرنگ دارند. با این‌حال، تشخیص این تفاوت می‌تواند دشوار باشد.

گونه‌های آمریکای شمالی R. largentii دارای شاخه‌های نارنجی هستند. چندین گونه دیگر راماریا با شاخه‌های قزل‌آلا رنگ، ازجمله R. leptoformosa ، R. neoformosa ، R. raveneliana و R. rubricarnata وجود دارد. اینها از R. formosa با استفاده از خصوصیات میکروسکوپی متمایز می‌شوند.

باردهی Ramaria formosa در پاییز با راش همراه است و در آسیا (چین و هند)، اروپا و آمریکای شمالی یافت می‌شود. اشکال مناطق غربی آن در زیر مخروط‌ها رشد می‌کنند.

در قبرس تصور می‌شود که این قارچ ارتباط میکوریزی را با بلوط طلایی (Quercus alnifoliaداشته باشد.

مسمومیت

مصرف این قارچ منجر به علائم حاد دستگاه گوارش تهوع، استفراغ، درد شکمی و اسهال می‌شود. در صورت حذف نوک‌های آکرید، می‌تواند به‌عنوان خوراکی مصرف شود.

علیرغم مسمومیت ، این قارچ، توسط عشایر گورجار و باکاروال در مناطق راجوری و پونچ هند استفاده می‌شود.

اندام بارده این قارچ را پس از پخت‌ و پز، با این باور که درد بدن را تسکین می‌دهند، همراه با غذا می‌خورند. این قارچ همچنین در بازارهایی در لیجیانگ چین به فروش می‌رسد.

پیشنهاد هاگ: لطفاً از چیدن قارچ های سمی برای حفاظت از جان خود و محیط زیست اکیداً خودداری فرمایید.