قارچ شناسی

قارچ شناسی (Mycology) علم شناخت قارچ ها میباشد. این دانش، شاخه‌ای از علم زیست شناسی است که به مطالعه قارچ ها در زمینه‌هایی از جمله طبقه‌بندی، ژنتیک، آرایه شناسی، خواص بیوشیمیایی و استفاده‌های گوناکون از انواع قارچها می پردازد.

قارچ‌ها می‌توانند منبعی از مواد غذایی باشند، دارای خواص دارویی باشند و یا حاوی انتوژن‌ها، سم و … باشند. قارچ شناسی و گیاه شناسی ارتباط نزدیکی با هم دارند، زیرا اکثریت قریب به اتفاق پاتوژن‌های گیاهی، قارچ ها هستند. انسان بر اساس شناختی که از انواع قارچ‌ها کسب کرده است از آنها در زمینه‌های گوناگون زندگی خود، نظیر پزشکی (مانند پنی‌سیلین)، غذا ، صنایع غذایی و سایر صنایع بهره می‌برد.

علم قارچ شناسی

تاریخچه علم قارچ شناسی

از صده های قبل از میلاد مسیح، دانشمندان در مورد قارچ ها تحقیق میکردند و نوشته های آنان در برخی کتب تاریخی همچنان موجود است. واژه Mycology نیز از زبان یونان باستان آمده است و ترکیب (μύκης mukēs) به معنای “قارچ” و پسوند (λογία logia) به معنای “مطالعه” تشکیل شده است.

علم قارچ شناسی نوین برای اولین بار توسط پیر آنتونیو میچلی در قرن 18 بنا گذاشته شده است. البته قبل از آن نیز قارچ شناسی وجود داشت، اما به عنوان شاخه‌ای از علم گیاه‌شناسی طبقه‌بندی میشد.

میچلی‌(در برخی متون میشلی) در سال 1737، کتاب “Nova plantarum” را در فلورانس ایتالیا به چاپ رساند که آغازگر دوره مدرنی در علم قارچ شناسی بود. او در این اثر پایه‌های طبقه بندی سیستماتیک قارچ ها را بنیان نهاد.

بعد زا او کارل لینه زیست‌شناس معروف سوئدی، در سال 1753 سیستم نامگذاری علمی دوکلمه‌ای، بر اساس جنس و گونه را برای قارچ ها و گیاهان پایه گذاشت. این سیستم نامگذاری بر اساس زبان لاتین بنا شده بود.
هنوز هم نام علمی برخی از گونه های قارچ مشتق از این سیستم، مورد استفاده قرار میگیرند (نظیر Agaricus آگاریوس/آگاریک یا  Boletus بولتوس).

در آن زمان هنوز قارچ ها را جز گیاهان طبقه بندی میکردند، و اصطلاحی به عنوان قارچ‌شناس وجود نداشت. واژه قارچ‌شناس (mycologist) اولین بار در قرن 19 مورد استفاده قرار گرفت. این عنوان برای خطاب دکتر رابرت گرویل‌(زیست شناس انگلیسی) و  جوزف برکلی‌(زیست شناس مشهور انگلیسی)، استفاده شد.

در سال 1969، با کشف اینکه قارچ ها خودشان یک گونه مستقل زیستی هستند و با گیاهان ارتباطی ندارد، علم قارچ شناسی رسماً بصورت دانشی مستقل طبقه‌بندی شد.

ویژگی‌های علمی قارچ‌ها

قارچ‌ها موجوداتی هستند فاقد کلروفیل، تولید اسپور می‌ کنند، ساختمان سلولی یوکاریوتیک دارند و دارای هسته (به تعداد یک عدد یا بیشتر) است. هسته‌ ها ممکن است هاپلوئید یا دیپلوئید باشند.

  • قارچ‌ها ، یوکاریوتیک هستند.
  • فاقد کلروفیل و آوند هستند.
  • قارچ‌ها دارای دیواره مشخص سلولی‌اند.
  • تکثیر از طریق جنسی و غیرجنسی صورت می‌گیرد که طریقه غیر جنسی بیشتر رایج است.
  • پیکره قارچ تک‌ سلولی یا پرسلولی است. این پیکره از رشته های به نام ریسه یا هیف تشکیل شده است.
  • قارچ ها از طریق هضم ماده غذایی در بیرون از بدن خود و سپس با پدیده جذب مواد غذایی خود را به دست می‌ آورند در حالی که گیاهان از طریق فتوسنتز و جانوران از طریق بلع این مواد را تهیه می‌ کنند.

تحرک در قارچ

قارچ ها اساسا فاقد تحرک هستند که این موضوع تفاوت آن‌ها را با جانوران و تشابه آن‌ها را با گیاهان نشان می‌دهد. از حرکات جزیی قارچ ها می‌ توان به حرکت قارچ های آمیبی شکل اشاره کرد که با ایجاد پاهای کاذب روی ماده غذایی جا به جا می‌شوند. از نوع دیگری از تحرک در قارچ‌ها می توان به حرکت اسپور برخی از قارچ ها توسط تاژک آنها اشاره کرد.

تلاش ما برای آشنایی مخاطب با این دسته قارچ شناسی

در قسمت‌های مختلف قارچ شناسی در تلاش هستیم تا ویژگی‌های مربوط به قارچ را به طور کامل برای عزیزان بیان نماییم. مخاطبان با بررسی و مطالعه این بخش می‌توانند مطالب بسیار مهمی را درباره ویژگی‌های این موجودات اعجاب انگیز به دست آورند. قارچ شناسی در سایت دانشنامه بخشی از ویکی قارچ است.

دکمه بازگشت به بالا