افزایش ماندگاری قارچ تکمه‌ای
تأثیر اسیدآسکوربیک، کلرید کلسیم و پراکسید هیدروژن بر ماندگاری قارچ تکمه‌ای (Agaricus bisporus)
قارچ تکمه‌ای دارای عمر انبارمانی کم بوده و قهوه‌ای شدن، کاهش وزن و آلودگی میکروبی از تغییرات عمده‌ای است که پس از برداشت قارچ تکمه‌ای رخ می‌دهد و باعث کاهش ارزش اقتصادی آن می‌شود.
اهداف پژوهش
در این پژوهش، اثر برخی از تیمارهای پس از برداشت از جمله کلرید کلسیم (۰٫۳ و ۰٫۴۵ درصد)، اسید آسکوربیک (۱، ۲ و ۳ میلی مولار)، و پراکسید هیدروژن یک درصد بر افزایش ماندگاری قارچ تکمه‌ای بررسی شد. قارچ‌ها به مدت ۲ دقیقه در تیمارهای فوق غوطه‌ور شده و پس از خشک شدن در دمای آزمایشگاه، در درون ظروف پلی‌اتیلنی با استفاده از پوشش سلفون بسته‌بندی و به دمای ۴ درجه سانتی‌گراد منتقل شدند.
برخی صفات کیفی و کمی در زمان‌های ۸ و ۱۶ روز انبارداری مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد غوطه‌ور کردن در کلرید کلسیم ۰٫۴۵ درصد، اسید آسکوربیک ۲ و ۳ میلی مولار و پراکسید هیدروژن یک درصد به طور قابل‌توجهی، کیفیت بازار پسندی قارچ خوراکی تکمه‌ای را حفظ و از باز شدن کلاهک آن ممانعت نمودند.
نتایج
تیمار کلرید کلسیم با کنترل کاهش وزن، حفظ سفتی، کاهش نشت یونی و کاهش جمعیت باکتری تیماری مؤثر در حفظ کیفیت پس از برداشت قارچ خوراکی بود. اسید آسکوربیک نیز در ممانعت از کاهش وزن تیماری بسیار مؤثر بوده و در حفظ سفتی، کاهش نشت یونی و کاهش جمعیت باکتری مؤثر نشان داد، ولی تیمار پراکسید هیدروژن تنها با کاهش شدید جمعیت باکتری به حفظ کیفیت پس از برداشت قارچ تکمه‌ای کمک کرد.
