درمان پارکینسون با جادوی قارچ ها

0 خواندن این مطلب 4 دقیقه زمان میبرد

درمان پارکینسون با کمک مجیک ماشروم — کمک به درمان پارکینسون با سیلوسایبین مجود در قارچ های جادویی

محقیقین دانشگاه کالیفرنیا، از طریق قارچ‌های جادویی، به دنبال کلید درمان پارکینسون هستند. آنها با استفاده از ماده سیلوسایبین موجود در انواع مجیک ماشروم، سفری فراتر از توهم به اعماق مغز کردند تا جسم را نجات دهند. دانشمندان امیدوارند تا از پتانسیل درمانی قارچ‌های توهم‌زا برای بهبود مشکلات عصبی و حرکتی بیماران پارکینسون، کمک بگیرند.

فهرست مطلب نمایش

بیماری پارکینسون چیست؟

پارکینسون یا PD، نوعی اختلال پیش‌رونده مخرب و درازمدت دستگاه عصبی مرکزی است که به تدریج سیستم حرکتی بدن را مختل می‌کند. از جمله علائم پارکینسون، کندی حرکات، رعشه، حرکات کنترل‌نشده، مشکل در تکلم و سفتی عضلات بدن است. نشانه‌های این بیماری معمولاً آرام ظاهر می‌شوند. ولی با پیشرفت بیماری، کاهش توانایی حرکتی نیز بروز می‌کنند.

اختلال عملکرد سروتونرژیک، نقص سیناپسی و التهاب بالا، همگی از ویژگی‌های پاتوفیزیولوژیک این بیماری هستند. داروهایی نظیر کاربیدوپا-لوودوپا، می‌تواند تا حدودی علائم بیماری را تسکین دهد. اما هیچ درمان قطعی یا روشی برای کند کردن روند پیشرفت بیماری وجود ندارد.

مبتلایان به این بیماری علاوه بر علائم حرکتی، اغلب اختلالات خلق و خو، شناختی، رفتاری، فکری و مشکلات عصبی ناتوان‌کننده‌ای را تجربه می‌کنند. معمولا اضطراب و افسردگی در بیمارانی که حتی سابقه مشکلات روانی ندارند، چند سال قبل از شروع علائم حرکتی بروز می‌کند. این افراد معمولا به داروهای ضدافسردگی یا سایر درمان‌ها پاسخ خوبی نمی‌دهند.

روان‌پریشی در سیر طبیعی بیماری پارکینسون شایع است و بیش از 40٪ از مبتلایان به این بیماری به ان دچار هستند. همچنین بروز مشکلات روحی و اختلالات خلقی در مبتلایان به پارکینسون، سبب زوال سریع‌تر جسمی نیز خواهد شد.
زیرا افسردگی از طریق فعال شدن محور هیپوفیز هیپوتالاموس، تغییرات التهابی، اختلال عملکرد میتوکندری و کاهش تنظیم فاکتورهای نوروتروفیک، بار آلوستاتیک را افزایش می‌دهد، که در نهایت منجر به تخریب عصبی و کاهش قدرت حرکتی خواهد شد.

از این‌رو افرادی که در اوایل زندگی دچار افسردگی یا اضطراب هستند، احتمال ابتلای آنها به پارکینسون، 2 برابر بیشتر است!

بیماری پارکینسون چیست؟ — مشکلات حرکتی در بیماری پارکینسون

پتانسیل‌ مجیک ماشروم برای درمان بیماری پارکینسون

سیلوسایبین، ترکیب روانگردان طبیعی موجود در انواع مجیک ماشروم، برای درمان افسردگی و اضطراب تا حدودی موثر واقع شده‌است. از این‌رو محققان دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو در صدد استفاده از پتانسیل درمانی این ماده برای کمک به بیماران پارکینسونی هستند.

آنها می‌خواهند بدانند که آیا سیلوسایبین در درمان اختلالات روانی ناشی از پارکینسون نیز موثر خواهد بود؟ برای این منظور یک مطالعه آزمایشی بر روی افراد مبتلا به PD خفیف تا متوسط، به همراه افسردگی یا اضطراب انجام دادند.

در این مطالعه 12 شرکت کننده شامل 7 مرد و 5 زن مبتلا به پارکینسون با میانگین سنی 63 تا 65 سال، تحت درمان با یک دوز روزانه 10 میلی‌گرمی قرار گرفتند. در ادامه روند آزمایش بع از دو هفته، دوز روزانه تا 25 میلی‌گرم افزایش یافت.
همچنین بیماران 8 جلسه روان‌درمانی را قبل و بعد از مصرف سیلوسایبین گذراندند و از نظر تغییرات در خلق و خو، شناخت و عملکردهای حرکتی ارزیابی شدند.

امتحان مواد رونگردان روی افراد مبتلا به هرگونه بیماری عصبی، برای اولین بار در این مطالعه مورد آزمایش قرار گرفت.

اما نتایج شگفت‌آور بود!

مطلب مرتبط: مقابله با پارکینسون به کمک قارچ گانودرما

نتایج درمانی سیلوسایبین برای درمان پارکینسون

در پایان آزمایش تمامی شرکت‌کنندگان بهبودهای روانی را بدون هیچ عارضه جانبی جدی و تشدید روان‌پریشی، تجربه کردند. همچنین هیچ گونه تشدید علائم پارکینسون شامل تاثیر منفی در علائم حرکتی بنا بر شاخص معاینه حرکتی (MDS-UPDRS)، مشاهده نشد.

تنها چند شرکت‌کننده عوارض خفیف و کوتاه‌مدت مصرف سیلوسایبین، نظیر حالت تهوع و افزایش فشار خون را داشتند.

خلاصه نتایج آزمایش:

علائم حرکتی و غیرحرکتی پارکینسون (MDS-UPDRS)

بخش اول آزمایش: -13.8 ± 1.3، p < 0.001، Hedges’ g = 3.0)
بخش دوم: -7.5 ± 0.9، p < 0.001، g = 1.2
بخش سوم: -4.6 ± 1.3، p = 0.001؛ g = 0.3)

عملکرد در حوزه‌های شناختی و وابسته به یادگیری: [-0.44 ± 0.14، p = 0.003، g = 0.4]

حافظه کاری فضایی [-0.52 ± 0.17، p = 0.003، g = 0.7]

یادگیری معکوس احتمالاتی [2.9 ± 0.9، p = 0.003، g = 1.3])

شاخص زمان و سرعت واکنش(RTI) نیز در بیماران بهبود یافت.

نمرات مقیاس رتبه‌بندی افسردگی مونتگومری-آسبرگ (MADRS) و مقیاس رتبه‌بندی اضطراب همیلتون (HAM-A) نیز در ابتدا به ترتیب 21.0 ± 8.7 و 17.0 ± 3.7 بودند. هر دو این شاخص‌ها پس از درمان با سیلوسایبین، به میزان قابل توجهی بهبود یافتند.
بطوریکه رتبه افسردگی به MADRS: -9.3 ± 2.7، p= .001، g=1.0 و میزان اظطراب به HAM-A: -3.8 ± 1.7 p = 0.031، g = 0.7 کاهش پیدا کرد.

به‌علاوه شاخص میل به خودکشی(CSSRS) نیز در بیماران با کاهش روبرو شد.

بر اساس نتایج فوق، تمامی شاخص‌ها پس از درمان بهبود یافتند و این بهبودها تا 3 ماه پس از دوره درمانی، پایدار بودند.

میکرودوز سیلوسایبین برای کمک به کاهش رشد بیماری پارکینسون

جمع‌بندی نتایج و آینده تحقیقات

دکتر الن بردلی، استادیار و مدیر وابسته برنامه تحقیقاتی روانگردان‌های کاربردی‌سازی‌شده (TrPR) دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، سرپرستی تحقیقات تاثیر سیلوسایبین بر درمان پارکینسون را بر عهده داشت.
وی درباره نتایج آزمایش گفت: ما هنوز در مراحل اولیه هستیم، اما نتایج فراتر از انتظار ما بود. تأثیر مفید سیلوسایبین بر خلق و خوی بیماران، می‌تواند منجر به بهبود عملکردهای شناختی و حرکتی آنها شود.

سیلوسایبین از طریق تعاملات خود با چندین زیرگروه گیرنده سروتونین، شبکه‌های مغزی تنظیم‌شده توسط دوپامین مانند سیگنالینگ سروتونرژیک و دوپامینرژیک را تعدیل می‌کند. این ماده با کاهش التهاب و تقویت نوروپلاستیسیته، سبب رشد و اتصال مجدد سلول‌های مغزی موثر در تنظیم خلق و خو، شناخت و حرکت خواهد شد. از این رو، علائم بیماری پارکینسون را تسکین می‌دهد.

اکثر بیماری‌های مغزی هنوز فاقد روش‌های درمان قطعی برای تغییر روند بیماری هستند. ما اغلب می‌توانیم علائم یا سرعت روند بیماری را کاهش دهیم. اما هنوز نمی‌توانیم بیماری را متوقف یا درمان کنیم.

تنها مشکل این تحقیقات، کوچکی جامعه مورد آزمایش بود. اما نتایج این مطالعه‌ آزمایشی به اندازه‌ای امیدوارکننده بود که ما در حال انجام یک آزمایش بزرگ‌تر در UCSF با ثبت‌نام تعداد بیشتر و متنوع‌تری از بیماران هستیم. مطالعه‌ دوم شامل تحریک غیرتهاجمی مغز، تصویربرداری عصبی و سایر ابزارها برای درک چگونگی تأثیر سیلوسایبین بر التهاب و انعطاف‌پذیری عصبی خواهد بود.