توانایی خارق‌العاده قارچ‌ها برای کنترل آب و هوا
قارچ‌ها فقط تولیدکنندگان مکانیکی بذر نیستند
توانایی خارق‌العاده قارچ‌ها برای کنترل آب و هوا انکار ناپذیر است. قارچ‌ها فقط تولیدکنندگان مکانیکی بذر نیستند. قارچ‌ها توانایی خارق العاده ای برای کنترل آب و هوا اطرافشان دارند. وظیفه کنترل آب و هوا با قارچ های وحشی است.
قارچ‌ها با تغییر رطوبت هوای اطرافشان، می‌توانند بادهایی را ایجاد کنند که هاگ‌های آنها را با خود می‌برند و به آنها در فرایند انتشار کمک می‌کنند.
گیاهان از شیوه‌های متنوعی برای انتشار بذرهایشان استفاده می‌کنند که از آن میان می‌توان به گرانش، تزریق اجباری، باد، آب و حیوانات اشاره کرد.
مدت‌های طولانی تصور می‌شد که قارچ‌ها پخش‌کنندگان مجهول بذر هستند، زیرا هاگ‌هایشان را آزاد کرده و سپس به جریان‌های هوا برای حمل آن ها متکی هستند.
هم‌اکنون محققان نشان داده‌اند قارچ‌ها قادر به انتشار هاگ‌های خود در یک ناحیه وسیع و حتی با خلق هوا(کنترل آب و هوا) به هنگام عدم وجود باد هستند.
دانشمندان ایالات متحده از روش‌های فیلم برداری با سرعت بالا و مدل بندی ریاضیاتی برای نشان دادن این موضوع استفاده می‌کنند که چگونه قارچ‌های شیتاکه با خلق جریان‌های انتقال گرما، بخار آب را برای خنک‌کردن هوای اطرافشان آزاد می‌کنند.
این موضوع به نوبه خود بادهای کوچکی را تولید می‌کند که هاگ‌های قارچ‌ها را به هوا میبرد.
دانشمندان دانشگاه ترینیتی در هارتفورد معتقدند همین فرآیند توسط قارچ‌ها (fungi) و آن‌هایی که موجب بیماری در گیاهان، حیوانات و انسان‌ها می‌شوند، می‌تواند رخ دهد.
میلیون‌ها هاگ (بذرهای تک‌سلولی میکروسکوپی) می‌توانند توسط قارچ منفردی تولید شوند و دست‌کم تعداد معدودی از آن ها در جایی مناسب برای رشد قارچی (fungal) قرار می‌گیرند.
بیش از ۸۹ نوع قارچ وحشی خوراکی و همچنین بسیاری گونه‌های سمی آنها در بریتانیا رشد می‌کنند.
این کشف نشان می‌دهد قارچ‌ها فقط تولیدکنندگان مکانیکی بذر نیستند.
دانشمندان معتقدند قارچ‌ها بسیار فراتر از یک تولیدکننده معمولی هاگ هستند، به گفته آنها قارچ‌ها ماشین‌های پیچیده‌ای هستند که محیط اطراف خود را کنترل می‌کنند و زمانی که به باد نیاز داشته‌باشند آن را خود تولید می‌کنند. به گفته محققان این فرایند احتمالا در آفت‌های قارچی گیاهان، حیوانات و انسان‌ها نیز رخ می‌دهد.
قارچ‌ها جنگجویان بی‌صدای مقابله با تغییرات آب‌وهوای
یک محقق جوان بریتانیایی شبکه‌های پنهان و زیرزمینی قارچ ها را در جنگل ها بررسی کرده که بی‌صدا به گیاهان و درختان کمک می‌کنند تا کربن را از بین ببرند و با تغییرات آب‌وهوایی مقابله کنند.
به گزارش یوزروال، جنگل‌ها محل زندگی میلیاردها موجود زنده است که برخی از آنها کوچک‌تر از آن هستند که با چشم غیرمسلح دیده شوند. جالب اینجاست که بدانیم این گونه‌های در مقیاس کوچک بیش از آنچه که اکثر ما تصور می‌کنیم، به سیاره ما کمک می‌کنند.قارچ‌ها جنگجویان بی‌صدا هستند.
ما می‌دانیم که جنگل‌ها نقش مهمی در مقابله با گرمایش جهانی ایفا و به عنوان مخزن کربن عمل می‌کنند اما آنچه کمتر شناخته شده این است که چگونه ارگانیسم‌های کوچکی که در خاک زندگی می‌کنند، به جلوگیری از انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک می‌کنند.
درختان جنگل هنگام فتوسنتز دی‌اکسید کربن را از جو جذب و سپس برگ‌های آنها با انرژی خورشید، دی‌اکسید کربن را به اکسیژن و قند تبدیل می‌کنند. طی این فرایند و با رشد یک درخت کربن بخشی از زیست‌توده چوبی آن می‌شود.
این گونه است که درختان به طور طبیعی با اثر گلخانه‌ای گرمایش سیاره مبارزه می‌کنند. تخمین زده می‌شود که جنگل‌های بارانی آمازون در ۲۰ سال گذشته ۱.۷ میلیارد تن دی‌اکسید کربن جذب کرده‌اند اما درختان در این ماجرا تنها نیستند و با جامعه وسیعی از قارچ‌ها در مقیاس میکرو همکاری می‌کنند و کارشان را انجام می‌دهند.
یک مطالعه محققان کالج امپریال لندن در سال ۲۰۱۶ نشان داد یک نوع خاص (قارچ های اکتومیکوریزا) درختان را قادر می‌سازد دی‌اکسید کربن را سریع‌تر جذب کنند که از این فرایند به عنوان اثر لقاح دی‌اکسید کربن یاد می‌شود.
این مقاله برنده جایزه از زارا حوسان (Zara Hussan) شده است.
تصفیه هوا توسط قارچ های وحشی
پژوهشگران در یافته های جدید خود دریافتند قارچ های وحشی و جلبک هایی دریایی و گونه هایی که در جنگل ها روی تنه درختان رشد می کنند نقش بسیار مهمی در جذب آلاینده های کربنی داشته و نابودی آن ها اثرات جبران ناپذیری در محیط زیست خواهد داشت.
احتمالا شما هم در طبیعت گردی های خود با درختان از ریشه درآمده و پوسیده در جنگل ها یا جلبک های سبز در دریاچه ها مواجه شده اید. در بیشتر این موارد شاهد شکل گیری همزیستی مسالمت آمیزی بین قارچ های وحشی و محیط پیرامونشان هستیم. تیمی از پژوهشگران با هدف درک نقش حیاتی این موجودات در جذب کربن به بررسی قارچ ها پرداختند.
لازم به ذکر است محققان پیش از این کشف کرده بودند که ۳۰۰ میلیون سال پیش، قارچ های سفید توانایی منحصر به فردی را برای هضم لیگنین در خود ایجاد کرده اند.
این پلیمر طبیعی و سخت در دیواره سلولی درختان وجود دارد که آنها را سفت و چوبی می کند. این مهارت فوق العاده قارچ ها در هضم و تجزیه بقایای چوبی که به زغال سنگ و فسیل تبدیل شده بودند، به دوره کربونیفر در تاریخ کره زمین پایان داد اما هیچ کس واقعا نمی دانست چه اتفاقی برای این حجم کربن داخل لیگنین افتاده است.
دانشمندان مدت ها فکر می کردند که این ماده به سادگی در جو تبخیر می شود. اما داوینیا سالواچوآ رودریگز، میکروبیولوژیست آزمایشگاه ملی انرژی های تجدید پذیر در گلدن، کلرادو، این موضوع را نپذیرفت.
بر اساس نتایج یک مطالعه که در ماه مارس سال گذشته در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده منتشر شد، پژوهشگران پس از ۱۰سال مطالعه قارچ های وحشی سفید، دریافتند که این گیاهان برای تقویت رشد خود، کربن موجود در لیگنین را مصرف می کنند. کشف رودریگز قارچ های وحشی سفید را به عنوان یک بازیگر کلیدی در جداسازی کربن مشتق شده از لیگنین در خاک معرفی می کند.
در ادامه، پژوهشگر دیگری به نام آن دکاس، میکروبیولوژیست دانشگاه استنفورد، مطالعه ای را در ماه ژوئن در مجموعه مقالات آکادمی علوم ایالات متحده منتشر کرد که نشان می دهد قارچ های انگلی که روی جلبک های کوچک اقیانوس ها و دریاچه ها زندگی می کنند نیز مقداری از کربن درون جلبک ها را مصرف می کنند که در غیر این صورت ممکن است این میزان کربن دوباره وارد جو شود.
پژوهشگران باور دارند که تمام کربن داخل جلبک در یک حلقه بازخورد میکروبی نزدیک سطح آب باقی می ماند، جایی که میکروب ها گیاهان سبز را مصرف کرده و سپس دی اکسید کربن را آزاد می کنند. دکاس و اعضای این تیم پژوهشی در مطالعات اخیر خود نشان دادند که قارچ ها تا بیست درصد کربن موجود در جلبک ها را جذب می کنند.
سپس از آنجایی که قارچ ها از میکروب ها بزرگتر هستند، به غذای مناسبی برای گونه های بزرگ تر تبدیل می شوند که در نتیجه این فرایند، همانطور که کربن راه خود را در زنجیره غذایی بالا می برد، با مرگ ماهی ها و موجودات بزرگتر، ممکن است در نهایت به کف اقیانوس رسیده و در آن جا ته نشین شود.
