«استعلامها» زنجیری بر دست و پای تولید قارچ
بررسی موانع پیش روی تولید و رونق قارچ در اقتصاد
«استعلامها» زنجیری بر دست و پای تولید قارچبه گزارش خبرگزاری هاگ، به نقل از قدس آنلاین: صنعت تولید قارچ یکی از عرصههای مؤثر و کمهزینه در ایران است که با تولید ۱۸۰ هزارتن از این محصول، کشورمان در جایگاه هفتم بزرگترین تولیدکنندگان قارچ قرار دارد.
با توجه به اینکه پرورش قارچ در سالهای اخیر نهتنها توانسته نیاز داخلی را تأمین کند بلکه به کشورهای منطقه مانند امارات، عراق و ارمنستان نیز صادرات داشته است، به همین دلیل با اندکی سرمایهگذاری و داشتن رویکرد تولید صادراتی، میتوان از طریق آن ارزآوری خوبی را به داخل کشور داشت. در همین راستا، در گفتوگویی با نامی موحدی از تولیدکنندگان نمونه قارچ در کشور، به بررسی موانع پیش روی تولید و رونق قارچ در اقتصاد پرداختهایم.
مزیتهای تولید قارچ و گسترش صنعت آن در کشور ما چگونه است؟
تولید قارچ در ایران مزیتهای فراوانی به لحاظ داشتن منابع و زیرساختهای آن وجود دارد. موقعیت ما در حوزه مواد اولیه، نیروی انسانی و شرایط آبوهوایی برای تولید انبوه و باکیفیت قارچ و صادرات آن به دیگر کشورها بهخصوص کشورهای منطقه مطلوب است و مزیت داریم. با توجه به اینکه قارچ در فضای کنترلشده تولید میشود، مصرف آب هم میتواند بهوسیله آن تحت کنترل قرار بگیرد و یکی از بهترین امور تولیدی است که با صرف منابع آبی کمتر دستاورد خوبی دارد. همچنین ازنظر ارزشافزوده نیز، قارچ یک کالای کشاورزی خوبی است که از ضایعات کشاورزی تولید میشود و ارزشافزوده بالایی دارد. گرچه مزیت تولید قارچ بسیار است اما در حال حاضر قوانین به حدی دست و پاگیر شدهاند که حتی واحدهای تولیدی موجود نیز عملاً بهسختی میتوانند از ظرفیتهای خودشان بهرهبرداری کنند، چه برسد به اینکه در فکر گسترش واحدهای تولیدی دیگری بود.
به نظرتان مهمترین موانع پیشروی صنعت تولید قارچ یا دیگر عرصههای تولیدی چیست؟
موانع بر سر راه تولیدکنندگان و کارآفرینان بسیار زیاد است، درواقع فعالیت تولیدی و کارآفرینی آنهم در شرایط فعلی را میتوان شبیه به یک مسابقه دو با مانعهای متعدد دانست. در حال حاضر مشکلات برای راهاندازی یک کسبوکار و گرفتن مجوزهای لازم چندین برابر گذشته شده است. حجم بالای استعلامها و ضرورت گرفتن چنین مجوزهایی برای شروع بهکار تولیدی چنان افزایش یافته که خود به عاملی محدودکننده تولید منجر شده است. تولید در درجه نخست به سرمایه در گردش وابسته است؛ بنابراین کارآفرین برای ایجاد و راهاندازی واحد تولیدی نیازمند سرمایه اولیه است و در ادامه نیز باید گردش مالی خوبی داشته باشد تا بتواند به حیات خود ادامه دهد. در چنین شرایطی، بانکها در راستای کمک به کارآفرینان و تولیدکنندگان و تأمین سرمایه موردنیاز آنان، سختگیریهای زیادی دارند.
بانکها بااینکه منابع کافی در اختیاردارند اما در پرداخت آن بهاندازهای محکمکاری میکنند و دنبال وثیقه و تضمینهای سنگین هستند که تولیدکننده از پیگیری دریافت تسهیلات منصرف میشود یا اینکه همین مانعتراشیها موجب عدم اختصاص منابع به تولیدکنندگان میگردد. یا حتی گاهی دیده میشود برآوردهای بانک از آن واحد تولیدی و نیاز مالی آن غیر واقعی است و همین موضوع ادامه کار را با دشواری روبهرو میکند.
علت این سختگیری چیست؟
علت این سختگیری بانکها نیز ناشی از قوانین دست و پاگیر است و در حال حاضر قوانینی که برای پرداخت تسهیلات به تولیدکنندگان و واحدهای تولیدی وجود دارد، عملاً دریافت تسهیلات را غیرممکن کرده است. از سوی دیگر، اجباری بودن ارائه استعلامهای نهادهای مختلف نیز هزینه بسیاری گردن واحد تولیدی میگذارد و زمانبر است، بهطوری که تا موعد استعلامهای بعدی برسد اعتبار اولین بهپایان میرسد زیرا تمامی اینها ازنظر زمانی محدودیت دارد. همچنین ایراد دیگر این است که استعلامها یکپارچه و جامع نیست تا تولیدکننده دیگر نیازمند طی دوباره این مسیر برای فعالیت جدیدی نباشد؛ بنابراین نیاز است برای این موضوع تدبیری اندیشیده شود تا حوزهها و نهادهای مختلف نیازهای اطلاعاتی بخشهای دیگر را بهصورت خودکار پوشش دهند.