آشنایی کامل با قارچ میش(مرغانه میش)
تعداد زیادی از قارچ میش(مرغانه میش) غیر سمی (خوراکی) در طبیعت دارای بدل میباشند. یعنی اینکه میشهایی هستند که بهواسطه این تشابه زیاد توسط افراد ناآشنا و غیر ماهر از جنگل جمعآوری و مورد استفاده قرار میگیرند که باعث مسمومیت آنان میشود.
پیشینیان ما که زندگی جنگل نشینی داشتهاند نیز با توجه به استعدادها و تواناییهای محیط زندگی خود، به تهیه و فرآوری نیاز غذایی خود اقدام میکردند.
در این راستا شناخت قارچ میش (قارچ جنگلی) و استفاده از این منبع سرشار از پروتئین نقطه عطفی در زندگی جنگل نشینان محسوب میشده است. بهعنوان یک غذای طبیعی، سالم، در دسترس، قابلاستفاده بهصورت خام، آب پز، سرخکردنی، کبابی و حتی قابل نگهداری برای طولانیمدت دارای جایگاه ویژهای در زندگی آنان بوده است.
ویژگیهای قارچ میش
امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی ویژگیهای زیادی از “میش” قارچ شناسایی شدهاست. تا جایی که بهعنوان یک صنعت غذایی سالم و پر اهمیت مورد توجه قرار گرفتهاست و نسبت به پرورش مصنوعی (گلخانهای) انواع محدودی از قارچها اقدام گردیدهاست که جای توسعه برای انواع “میش”ها را دارد.
انواع میش
قارچ میش به دو گونه کلی غیر سمی (خوراکی) و سمی (توره میش) دستهبندی میگردند. این البته جدای از دستهبندی “میش”های زمینی و درختی است.
تعدادی از “میش”های غیر سمی (خوراکی) را میتوان بهصورت خام مورداستفاده قرارداد، از قبیل: “ککه”، “شیرمیش”، “کفتر”، و گونهای از “سرخ میش”. تعدادی دیگر از”میش”های غیر سمی (خوراکی) حتماً باید قبل از استفاده غذایی آبپز، سرخ و یا کباب شوند.
قارچ میش سمی (توره میشها) را نمیتوان بهصورت عادی مورداستفاده غذایی قرارداد. اما با تحقیقات بر روی خواص آنها، میتوانند بهصورت دارویی مورداستفاده قرار گیرند. شاید هم گذشتگان ما با استفاده از “گیل تجربه”ی خودشان از”میش”ها بهعنوان دارو نیز بهره میبردهاند و این اطلاعات اکنون از تاریخ شفاهی ما پاکشده باشند.
نکته بسیار مهم درباره مرغانه میش
آنچه حائز اهمیت برای یادآوری است اینکه، تعداد زیادی از قارچ میش غیر سمی (خوراکی) در طبیعت دارای بدل هستند. یعنی اینکه “میش”هایی هستند از نظر شباهت ظاهری بسیار شبیه به نوع اصلی خود هستند. بهواسطه این تشابه زیاد توسط افراد ناآشنا و غیر ماهر از جنگل جمعآوریشده و مورداستفاده قرار میگیرند که باعث مسمومیت آنان شده. حتی تا جایی که در طی سالیان گذشته متأسفانه موجب مرگ تعدادی از هموطنان گردیده است. هرساله نیز تعداد زیادی دچار مسمومیت ناشی از مصرف “توره میش”ها (قارچهای سمی) میشوند که نیاز به توجه جدی دارد.