چرا باید پرورش قارچ را انجام دهیم

گیاهان برای زندگی و رشد به قارچ نیاز دارند

قارچ‌ها در حقیقت پروتئین‌های خوشمزه‌ای هستند که طعم و بافت آنها متفاوت از سایر مواد غذایی است. ویژگی‌های کاملاً جدیدی را برای غذاهای معمولی به ارمغان می‌آورد. پرورش قارچ را چرا باید انجام دهیم؟

فواید قارچ خوراکی

به عنوان مثال پیتزا و اسپاگتی با افزودن قارچ Stir Fries به یک تجربه لذیذ تبدیل می‌شوند. غذاهای مکزیکی، کباب‌ها و ششلیک، همه‌چیز با قارچ خوشمزه‌تر است. چه بخواهید مقداری قارچ را در خانه پرورش دهید، چه به‌عنوان یک تولیدکننده تجاری فعالیت کنید، انواع طعم‌ها و بافت‌ها و همچنین دنیایی شگفت‌آور از مزایای سلامتی را در این مخلوقات همه‌کاره مشاهده خواهید کرد.

 آیا قارچ‌ها واقعاً مغذی هستند؟

بله! به‌عنوان‌مثال، شیتناکه در وزن خشک آن دارای ۱۳ – ۱۸٪ پروتئین، مقدار زیادی از اسیدهای آمینه لوسین و لیزین داراست و همچنین مکمل قابل‌توجهی از مواد معدنی و ویتامین‌ها محسوب می‌شود. بسیاری دیگر از قارچ‌ها نیز به همان اندازه مغذی هستند؛ مانند قارچ صدفی معروف که می‌توان آن را در کاه، خاک‌اره، مزارع قهوه و هر میزان پسماند کشاورزی پرورش داد و به دلیل همین تطبیق‌پذیری، گونه‌های صدفی پتانسیل خوبی برای کاهش گرسنگی در مناطق فقیرنشین در سراسر جهان دارند.

قارچ غذای سلامتی

برخی از قارچ‌ها محرک‌های ایمنی قویی هستند. در ژاپن از عصاره‌های شیتاکه به‌طورمعمول برای پیشگیری از سرطان، و یا به‌عنوان کمک کننده برای شیمی‌درمانی و پرتودرمانی استفاده می‌شود. گانودرما، و مایتاکه خوشمزه (قارچ مرغ چوب)، در مطالعات بالینی نشان داده‌شده است که علاوه برداشتن اثرات کاهش‌دهنده کلسترول، دارای مزایای قابل‌ توجهی برای سیستم ایمنی بدن نیز هستند.

یکی از محرک‌های عالی سیستم ایمنی بدن AHCC است که در عصاره مایع قارچ سه قلو در سبوس برنج یافت می‌شود. یکی از قارچ‌های دارای AHCC شییتاکه است. خاصیت تحریک‌کننده ایمنی قارچ چندان تعجب‌آور نیست. زیرا در طبیعت، آنتی‌بیوتیک‌های شناخته‌شده توسط قارچ‌ها ساخته می‌شوند تا در برابر انواع عظیم میکروارگانیسم‌های موجود در خاک به رقابت بپردازند.

قارچ از نظر زیست‌ محیطی دارای اهمیت است؟

گیاهان برای زندگی و رشد به قارچ نیاز دارند. درحالی‌ که گیاهان معجزه روزانه تبدیل نور خورشید، آب و دی‌اکسید‌کربن موجود در هوا به قند، نشاسته و سلولز از طریق فتوسنتز انجام می‌دهند، اما نمی‌توانند مواد معدنی (مانند سنگ) را تجزیه کنند. از طرف دیگر، قارچ‌ها فاقد کلروفیل هستند. بنابراین نمی‌توانند کربوهیدرات‌ها (قندها و نشاسته‌ها) را ترکیب کنند، اما به‌راحتی می‌توانند مواد معدنی را در به نیترات‌های محلول، فسفات‌ها و سولفات‌های ضروری برای گیاهان تجزیه و تبدیل کنند. گیاهان در این نوع از همزیستی “میکوریزال” با قارچ‌ها قادر ادامه حیات هستند. چراکه بدون قارچ، گیاهان می‌میرند و بدون گیاهان، قارچ‌ها نمی‌توانند شکوفا شوند.