پروش قارچ بر روی الوار درختان

چگونه می‌توان پروش قارچ بر روی الوار را انجام داد؟ انتخاب درختان سالم و دارای پوست ضخیم متوسط چوب بلوط‌ بهترین گزینه برای پرورش قارچ شیتاکه محسوب می شود اما  این قارچ بر روی چوب سایر درختان نظیر ممرز، دمر انجیلی، افرا سخت و صمغ شیرین نیز به خوبی رشد می‌کنند. تجربه ثابت کرده چوب‌های سبک‌تر نتایج سریع‌تری در مقایسه با چوب های سخت تر از خود نشان می دهند. از چوب‌های نرم دارای رزین مانند صنوبر، کاج یا سرو استفاده نکنید.

پس از جمع آوری الوارهای مورد نظر خود ، آنها را در پاییز، زمستان یا بهار برش دهید. برای بهترین عملکرد قارچ، درختان باید پس‌از اینکه برگ‌ها قهوه‌ای شد، برش داده‌شوند، یعنی هنگامی‌که شیره و قند به شاخه‌ها و تنه رسیدند و به‌عنوان ضد یخ عمل می‌کند. الوارها را به قطر ۳  تا ۶ و طول ۴۰ برش دهید. از آسیب رسانی به پوست به‌وسیله برخورد خشن خودداری کنید.

تلقیح در پروش قارچ بر روی الوار

الوارهای بریده شده‌می‌توانند یک یا دو ماه تازه بمانند. اگر خشک‌سالی را در منطقه تجربه کرده بودید کافی است الوارها را با غوطه‌ور کردن در آب تمیز به مدت ۲۴ ساعت خیس کنید و بگذارید پوست قبل از تلقیح کاملا خشک شود.

الوارهای طبیعی را بر روی خرک‌های ۲ *۶  بگذارید؛ برای ای کار به دریل و مته احتیاج دارید. برای حفره کاشت بذر قارچ، از یک مته ۵ /۱۶ اینچی و دریل به عمق ۱ اینچ استفاده کنید. برای جایگذاری خاک‌اره، با استفاده از یک مته ۷/۱۶ اینچی دریل عمق ۱/۲ اینچ زیرپوست را سوراخ‌کنید. حدود ۲ اینچ از ابتدا تا انتهای الوارها را با الگوی شبکه سوراخ‌کنید، که در طول الوار حدود ۶ اینچ از هم  و ۲* ۲ / ۱ در اطراف محیط  فاصله داشته باشد.

بلافاصله پس از حفاری سوراخ‌ها، الوارها را تلقیح کنید. اگر از کاشت بذر استفاده می‌کنید، با یک چکش به هر سوراخ ضربه بزنید تا این بذر در قسمت زیرین پوست پر شود. برای جایگذاری خاک‌اره، انتهای ابزار تلقیح را درون کیسه بازشده بذر با ضربه زدن تکان دهید، انتهای ابزار تلقیح را روی سوراخ قرار دهید و دسته را با انگشت شست خود فشار دهید، فشردن، خاک‌اره را داخل سوراخ فرومی‌کند. مواد اضافی را با انگشت خود فشار دهید.

وکس کردن در پروش قارچ بر روی الوار

بررسی کنید که تمام سوراخ‌های یک الوار تلقیح شده‌اند. یک لایه‌نازک از موم پنیر ذوب‌شده و داغ را روی هر محل تلقیح شده با استفاده از یک برس  بکشید. اجازه ندهید که موم خیلی داغ شود. موم از بذر در برابر خشک شدن و حشرات محافظت می‌کند.

درج علامت

برای درج تاریخ و نژاد قارچ روی برچسب آلومینیومی یا برچسب پلاستیکی برش خورده از کارتن شیر، از یک خودکار یا یک ماژیک استفاده کنید. برچسب را به انتهای هر الوار منگنه کنید یا میخ بزنید.

انباشت

الوارهای خود را برای یک سال در محلی سایه‌دار، گلخانه سایه‌دار، آلونک باز یا زیر درختان همیشه‌سبز جمع کنید. الوارها نیز می‌توانند با پارچه ۶۰-۸۰% پوشانده شوند تا گوزن‌های گرسنه را ناامیدکند. پشته/ دپو خود را تحت سیستم آبپاش یا در کنار مخزن خیساندن قرار دهید. ما روش Lean-To Stacking را توصیه می‌کنیم.

خیساندن در پروش قارچ بر روی الوار

پس از تلقیح ، وظیفه بزرگ این است که الوارها را از خشک شدن دور نگه‌دارید. شایع‌ترین علت عدم موفقیت محصولات زراعی، درختان خشک‌شده است در طول ۹ ماه اسپان ران (دوره نهفتگی)، چوب‌های خود را با آب پاشیدن آنها به مدت ۲-۳ ساعت یک یا دو بار در هفته یا با غوطه‌ور کردن آنها در آب به مدت ۸-۱۲ ساعت هر دو هفته یا بیشتر، بسته به آب‌وهوا خیس کنید. می‌توانید به مدت ۸ ساعت از یک سطل زباله تمیز استفاده کنید، سپس الوار را به‌صورت سروته بچرخانید و آنها را ۸ ساعت دیگر خیس کنید. هدف این است که ۴۵-۶۰٪ رطوبت داخلی را حفظ کنید.

بسیار مهم است که سطح الوار را بین خیساندن خشک‌کنید تا قارچ‌های هرز جدا شود. برای کاهش مستقیم تماس با خاک، الوارها همیشه باید بر روی یک صفحه قرار بگیرند.  آجرها، بلوک‌های بتونی یا یک لایه شن به خوبی به حل این مشکل کمک می‌کنند.

میوه دهی

دوره اسپان زنی (نهفتگی) حداقل به یک فصل گرم نیاز دارد. اگر هرسال برخی از الوارها را تلقیح می‌کنید، این انتظار یک بار اتفاق می‌افتد. میسلیوم در پاسخ به فشار، قارچ تولید می‌کند؛ به‌عنوان‌مثال افزایش سریع رطوبت و افت ناگهانی دما. برداشت اول به‌طور طبیعی پس از باران‌های خنک پاییز یا بهار رخ می‌دهد. پس از شروع باردهی، نگه‌داشتن دمای مطلوب و رطوبت زیاد هوا باعث تولید بیشتر و کیفیت یکنواخت می‌شود.

وقتی لکه‌های سفید میسلیوم در انتهای الوار ظاهر می‌شوند، میوه دهی نزدیک است. می‌توانید میوه‌ها را به‌طور طبیعی درحالی‌که از خشک شدن آنها با خیس شدن شدید در هوای گرم و خشک جلوگیری می‌کنید، جدا کنید. این روش باروری “طبیعی” قارچ زیادی را در بهار و پاییز تولید می‌کند، اما در تابستان و زمستان تعداد کمی از آنها وجود دارد. روش دیگر، باروری اجباری است.

میوه دهی اجباری در پروش قارچ بر روی الوار

غوطه‌ور شدن الوارهای بالغ در آب‌خنک به مدت ۲۴ ساعت شرایط میوه دهی بهار و پاییز را شبیه‌سازی می‌کند. طی ۳-۴ روز جوانه‌ها (پریموردیا) از الوارها بیرون می‌آیند و در ۵-۷ روز به رشد قارچ بالغ می‌رسند. می‌توانید قارچ‌ها را به هر ابعادی تا قطر ۷ رشد دهید، اما هرچه قارچ بزرگتر باشد، تعداد کمتری نیز توسط الوار تولید می‌شود. چهار اینچ یا کمتر اندازه‌ای زیبا (و قابل‌فروش) است. برای برداشت محصول، ساقه‌های سرخ را باپوست با استفاده از چاقوی تیز برش دهید.

قارچ‌ها را در یک کاغذ یا کیسه پلاستیکی قرار دهید و تا یک ماه در دمای ۳۴-۴۱ درجه فارنهایت نگهداری کنید. پس از باردهی به مدت ۷-۱۰ روز، هر یک از خروجی‌های میوه دهی اجباری خاموش می‌شوند، و حالا میسلیوم ۶-۸ هفته زمان نیاز دارد تا چوب بیشتری را برای باردهی بعدی هضم کند. در طی این مرحله “استراحت”، الوارها می‌توانند در یک مکان محفوظ جمع و پوشانده شود تا خشک شود. خشک شدن بیش‌ازحد الوارها می‌تواند میسلیوم را از بین ببرد. اما اجازه دادن به باران برای خیس کردن چوب‌های در حال استراحت باعث بارور شدن زودرس، برداشت‌های کوچک‌تر بعد از خیساندن بعدی و درنتیجه زحمت کارگران می‌شود.

فعالیت تجاری

الوارهای خود را در ۵ یا ۶ پشته جدا و برچسب‌گذاری کنید. هر هفته یک پشته را با غوطه‌ور کردن الوارها به مدت ۲۴ ساعت در آب‌خنک و تمیز، خیس کنید (چند الوار در روز). با این روش هر پشته هر ۶-۸ هفته چرخانده می‌شود. یک اتاق زیرزمینی یا گلخانه‌ای که خنک و مرطوب باشد، امکان تولید کل سال را فراهم می‌کند. الوارهای مربوط به فصل زمستان و بهار باید در داخل مخزن خیساندن قرار گیرند زیرا میسیلیوم قارچ هضم چوب را هنگامی‌که دمای متوسط پایین‌تر از ۵۰ درجه باشد متوقف می‌کند. برای کاهش هزینه‌های گرمایشی و سرمایشی و میوه‌دهی اجباری گسترده، نژادهای سرد در ماه‌های سرد و نژادهای گرم در ماه‌های گرم کاشته‌شوند. یک چوب متوسط به‌طور متوسط در طول عمر هر الوار ۱/۴ پوند  یا ۳-۴ پوند در هر باردهی را به همراه دارد.

تلقیح در طول هوای انجماد

در پروش قارچ بر روی الوار، یخ زدن میسلیوم تازه تلقیح شده می‌تواند ثمره باروری را برای ماه‌ها به تعویق اندازد. برای جلوگیری از خشک شدن بیش‌ازحد، الوارهای خود را به مدت ۲ ماه در فضای بسته نگه‌دارید و در پلاستیک پیچیده شود. پس از ۲-۳ ماه الوارها را می‌توان به بیرون انتقال داد. آنها می‌توانند -۵۰ درجه فارنهایت زنده بمانند و تا بهار خفته باشند. الوارها از خیس شدن‌های عمیق از باران و برف سود می‌برند.