نقش خاک پیت در پرورش قارچ

نقش خاک پیت در پرورش قارچ تعیین کننده است. در قدیم به خاکی، آلی می گفتند که دارای دو قسمت «peat» یا «muck» باشد. خاک «muck»، آنست که کاملاً مراحل تجزیه را طی کرده‌باشد و آثاری از نسوج گیاهان در آن نمایان نشود و دارای رنگ سیاه باشد. در حقیقت خاک «muck»، حدود 20 الی 50 درصد ماده آلی را در خود دارد.

خاک پیت قارچ چیست؟

«peat» یا «تورب» خاکی است که هنوز آثار و بقایای گیاهان در آن مشخص است. تفاوت خاک «muck» با خاک «peat» در این است که خاک «muck» در مقایسه با خاک «peat» دارای مواد معدنی بیشتر و معمولاً رنگ تیره تری می باشد. کاملاً تجزیه یافته و مراحل پیشرفته تجزیه را طی کرده‌باشد.

معمولاً بقایای گیاهی موجود در دریاچه‌ها و حوضچه‌های کم عمق تجزیه نشده و تحت شرایط غیر هوازی تجمع نموده و مقدار آنها رو به فزونی می‌گذارد. بنابراین خاک پیت که جزء خاک‌های آلی به حساب می آید و همچنین جزء خاک‌های «هیستوسول» نیز می باشد، تولید می شود. در این خاک‌ها انساج گیاهی و دانه‌های گرده نباتات به آسانی قابل تشخیص می باشند. حتی گاهی اوقات، اجساد انسان‌هایی که سه هزار سال از سن آنها می گذرد، در آنها یافت می شود.

بنابراین مرداب ها و آب‌های ساکن و در نتیجه خاک‌های آلی (peat) در حفظ و حراست مواد آلی نقش مؤثری را ایفا می نمایند. به عنوان مثال، یکی از انسان‌هایی که به نحو احسن در این خاک ها حفظ شد، انسان «تولوند» است که دوهزار سال از عمر آن می‌گذرد و در سال 1950 درکشور دانمارک کشف شده‌است.

در انگشت نگاری و کالبد شکافی از این انسان، مشخص شد که آخرین غذای او، دانه‌های مخصوص علوفه هرز بوده‌است. این انسان در عمق 2 متری و در خاک آلی پیت که طی دو هزار سال تشکیل شده، مدفون بود.

مشخصات خاک پیت قارچ

یکی از مشخصات خاک های آلی(خاک پیت قارچ)، لایه به لایه بودن آنهاست. به عنوان مثال در خاک‌های آلی، خاک پیت چوبی، معرف یک یک دوره خشک می باشد که شرایط اقلیمی دوران قبل و بعد از آن مرطوب تر بوده‌است. بنابراین پوشش نباتی آن شامل خزه‌های اسفاکنوم می باشد. در این منطقه، خاک آلی پیت به ضخامت 5 متر طی 9 هزار سال تشکیل گردیده‌است. به عبارت دیگر، یک سانتی متر آن در عرض هیجده سال تشکیل شده‌است.

تشکیل خاک پیت چوبی به این صورت است که جزء خاک های «هیستوسول» می باشد. ویژگی‌های خاک‌های «هیستوسول» پوشش نباتی به جا مانده در آب و میزان تجربه آن را دارد. در آب‌های نسبتاً عمیق که بقایای الگ ها و سایر گیاهان آبزی وجود دارد، مواد کاملاً کلوئیدی تشکیل و بر اثر خشک شدن به نحو قابل ملاحظه‌ای منقبض می شوند. به تدریج که دریاچه‌ها پر شدند، گیاهان سازو، برنج وحشی، لیلی آبی و گیاهان مشابه دیگر نیز گسترش می یابند و حالت کلوئیدی و لزوجت بقایای نیمه تجریه یافته این گیاهان نیز کمتر است.

خاک های آلی

پس از گذشت مدتی به تدریج «جگن» و «نی شنی» و سرانجام علوفه قادر به رشد در این نواحی می گردند. مواد تولیدی از این گیاهان به مراتب از موادی که از گیاهان آبی عمیق ایجاد می شوند، چوبی تر و کاملاً به صورت رشته به رشته و فیبری می باشند. این گونه خاک های آلی، «پیت» نامیده می شوند. به مرور زمان بوته‌ها و درخت‌ها نیز رشد و نمو می کنند و مواد آلی چوبی به نام «پیت چوبی» تولید می شود.

برای تشخیص رنگ در این خاک ها باید به دفترچه رنگ که شامل 175 خانه رنگی می باشد، مراجعه کرد. به طور منظم و سیستماتیک و براساس سه مشخصه رنگ، یعنی هیدووالیر و کردما در هفت صفحه تنظیم کرده‌است. با مراجعه به این دفترچه مشاهده می‌کنیم که تورب خام معمولاً به رنگ قهوه‌ای رویت می شود. اصولاً خاک‌های هوموسی و غنی از مواد آلی، رنگ تیره‌ای دارند که گاهی به خاکستری تیره تا خاکستری قهوه‌ای می‌گرایند. امروزه آلی بودن خاک را بر مبنای درصد رس و مواد آلی تعیین می‌کنند.

با توجه به رابطه زیر، آلی بودن خاک پیت قارچ را می توان تعیین کرد.

پیت یا تورب (peat)

ماده خاکی یکپارچه‌ای می‌باشد که عمدتاً از ماده آلی تجزیه نشده یا کمی تجزیه شده تشکیل شده‌است. این ماده آلی در شرایط رطوبتی بسیار زیاد تجمع می یابد.

خاک پیت، خاک آلی است که درهر کیلوگرم آن 500 گرم ماده آلی (بیش از 50 درصد) وجود دارد. پیت به نقشه‌های تجزیه نشده تا کمی تجزیه شده گفته می شود. در ایالات متحده برای نشان دادن مرحله تجزیه مواد آلی به کار می رود.

خاک‌ پیت قارچ را نباید زهکشی کرد. زیرا زهکشی باعث تبدیل مواد نیمه تجزیه شده پیت به مواد کاملاً تجزیه شده «ماک» می شود. در این فرایند طی زمان، کلیه خاک سطحی تجزیه شده و از بین می‌رود. این مسئله یکی از مشکلات جدی خاک های اقلیم گرم نظیر نواحی جنوبی ایالت فلوریدا است. زیرا که درجه حرارت سالانه در این منطقه زیاد است و مواد آلی به سرعت تجزیه می شوند.

«muck peat» (تورب بوده‌ای یا پوده‌ای)

ماده آلی خاک است که در آن بخش قابل توجهی از اندام‌های اولیه گیاه قابل تشخیص است. ولی بخش مهمی از آن نیز قابل شناسایی نیست.

بافت خاک پیت قارچ

برای شناسایی بافت خاک پیت قارچ باید از مثلث بافت خاک استفاده کرد. این مثلث از مجموعه ذرات رس سیلت و شن تشکیل شده‌است. طبق شکل زیر به عنوان مثال، اگر خاک دارای 15 درصد رس، 65 درصد شن و 20 درصد سیلت باشد ، کلاس بافت آن، در نقطه A یعنی لومی شنی قرار دارد. اگر تمام ذرات یعنی شن، سیلت و رس به مقدار مساوی وجود داشته باشد. بافت خاک ما در نقطه B یعنی لومی رس قرار می گیرد.

برای نمایش اینکه کدام خاک رس دارد و کدام شن یا کدام سیلت است، باید قطر آنها را در نظر گرفت. در نمودار 2، قطر ذرات خاک نشان داده‌است.

بافت خاک در خاک های رسی سنگین است. بنابراین به علت فشردگی ذرات به هم مانع عبور ذرات آب و هوا شده و باعث می شود که آب، خلل و فرج خوبی نداشته‌باشد. برای کاستن سنگینی رس می توان از شن، ماده آلی، ورمی کولیت و پرلیت استفاده کرد تا زهکشی خاک بهبود یابد.

این در حالی است که ذرات شنی بافت سبکی دارد و از اشکالات آن این است که قادر به نگهداری آب نیست و جذب مواد غذایی در آن بسیار کم است. یعنی قدرت نگهداری کمی دارد.

خاک های شنی

خاک های شنی اغلب با کودهای دامی یا ماده آلی گیاهان (peat) اصلاح می شوند. تا ظرفیت نگهداری رطوبت کم آن بهبود یابد. پیت (peat) واژه‌ای کلی است که دامنه گسترده‌ای از مواد آلی را در بر می‌گیرد. مناسب‌ترین گونه آن، پیت‌های خزه اسفاگنوم یا هیپنوم می باشند. این مواد، الیافی و اسیدی هستند و ظرفیت تبادل کاتیونی زیاد دارند. ظرفیت نگهداری آب نیز در آنها زیاد است.

با این حال البته نه به صورت کاملاً قطعی، می توان گفت که خاک پیت یا تورب را باید چیزی مابین ذرات شن و ماسه وسیلت در نظر گرفت.

به عنوان مثال، می توان از گیاهان تیره مشعلی یا (Acantaceae) نام برد که دارای خاک متوسط می باشد که شامل خاک برگ‌های ماسه (کود دامی) پیت، خاک باغچه (لوم) می باشد.

خاک های متوسط

برای خاک‌های متوسط، درصد تخلخلی برابر با 50 درصد احتیاج است. برای اینکه بتوانیم تخلخل خاکی را به دست آوریم از وزن مخصوص ظاهری و حقیقی استفاده می‌کنیم. هنگام تشکیل خاکدانه ها، منافذ و خلل و فرج بین ذرات خاک تشکیل می شود که معمولاً از هوا و آب پر شده‌است.

به عبارت دیگر، تخلخل خاک برابر است با:درشتی و ریزی تخلخل در خاک به بافت خاک وابسته است و بین درصد رس و درصد تخلخل بزرگ، ارتباط و همبستگی وجود دارد. بدیهی است که درخاک های مرطوب به علت آماس و ورم کردن رس ، این همبستگی با افزایش رطوبت منفی همراه است. در جدول 1، رابطه بین وزن مخصوص ظاهری و درصد تخلخل خاک در چند تیپ نمایش شده‌است.

تیپ خاک	وزن ظاهری	درصد تخلخل
خاک برگ یا تورب یا پیت	66/0 گرم بر سانتیمتر مکعب	65
خاک شنی لومی	5/1 گرم بر سانتیمتر مکعب	43
رس مرتعی	13/1 گرم بر سانتیمتر مکعب	57
زیر کشت جو بدون عبور تراکتور	13/1 گرم بر سانتیمتر مکعب	51
زیز کشت جو پس از گذشت تراکتور	63/1 گرم بر سانتیمتر مکعب	37
فراژی پان	85/1 گرم بر سانتیمتر مکعب	30

بررسی جدول

همان طور که در جدول مشاهده می کنید. خاک پیت یا تورب دارای پایین ترین وزن مخصوص ظاهری و تخلخل بالاست. این بدان معناست که فضای بسیار خوبی از آب و هوا بین ذرات خاک وجود دارد که نشان دهنده تخلخل بالای این خاک می باشد. این امر باعث می‌شود تا گیاهی که در چنین خاکی رشد می کند، از لحاظ آب و هوایی شرایط بسیار خوبی داشته‌باشد.

چنانچه وزن مخصوص ظاهری ما مساوی با 3/1 گرم بر سانتیمتر مکعب و وزن مخصوص حقیقی برابر 6/2 گرم بر سانتیمتر مکعب باشد. درصد تخلخلی برابر با 50 خواهیم داشت که این مقدار برای شخم خاک هایی با بافت متوسط، کاملاً متداول است.

در شکل 1 رابطه بافت و ظرفیت و نگهداری رطوبت قابل استفاده (رطوبت حدفاصل ظرفیت نگهداری و نقطه پژمردگی) را در خاک‌هایی با بافت مختلف نشان می‌دهد.

بعد از صحبت درباره بافت خاک، اکنون درباره تغییر بافت خاک نیز نمونه ای را که در کشور هلند متداول می باشد بیان می کنیم.

قدرت تحمل فشار

قدرت تحمل فشار خاک پیت قارچ این کشور به سبب استفاده گاوها از مراتع کم است. در نتیجه فشار پای حیوان، گودال های عمیقی در خاک ایجاد و از کیفیت مراتع کم می شود. چنانچه در عمق یک متری این خاک ها شن قرار گرفته باشد، بر قدرت تحمل فشار آنها افزوده می شود. در نتیجه، تعداد دام بیشتری می توانند از مراتع استفاده نمایند. این امر در کشوری که زمین کم است و فراورده‌های دامی از جمله صادرات مهم آنهاست، حائز اهمیت و از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه می‌باشد. از این جهت، دستگاه ها و ماشین‌هایی بکارگیری می شوند که شن را از اعماق 3 تا 4 متری زمین، انتقال و در عمق یک متری از مسیر خاک قرار می‌دهند.

چگونگی تشکیل خاک پیت (peat) یا تورب

خاک پیت قارچ آنست که از بقایای در حال تخمیر اندام های مختلف گیاهی به وجود آمده‌باشد. پیت‌های طبیعی ، حاصل تخمیر خزه ها هستند. دو خزه معروف به نام های اسپاگنوم و هیپونوم در اروپای شمالی یافت می شوند و معادنی که از این خزه ها در اروپای شمال به دست آمده‌است. تحت عنوان تورب یا پیت خالص به بازار عرضه می شود . خاک پیت PH پایینی دارد و و در گیاهان اسید دوست مانند آزالیا، تمشک و آناناس به ترتیب 5-5/4 ، 5 -4 و اسپاگنوم 5 – 5/3 و برای گیاهانی که نیاز به PH پایین دارند، بسیار مناسب و ایده‌آل است. پیت و خزه اسپاگنوم برای نگهداری و رطوبت خاک و حل مشکل خاک هایی که دانسیته بالا دارند (خاک های سنگین)، مناسب است و در شرایط رطوبت فراوان و بالا تشکیل می شود.

در مناطق مرطوب نظیر باتلاق ها و دریاچه‌هایی که تولیدات مواد آلی آنها زیاد است، هیستوسول ها روی مواد آلی تشکیل شوند. خاک‌هایی که به ماک و پیت معروفند، جزء هیستوسول ها به شمار می آیند.

مهم ترین عامل

رویش گیاهی فوق العاده و تجمع بقایای گیاهی، الزاماً خاک آلی پیت را ایجاد نخواهد کرد. مگر آنکه میزان تجزیه و فساد این مواد به کندی صورت گیرد. مهم ترین عاملی که میزان تجزیه مواد را محدود می نماید، وجود رطوبت اضافی است. از این جهت است که بقایای گیاهی در دریاچه‌ها و باتلاق‌های کم عمق، تحت شرایط اقلیمی معتدل تا گرم متراکم می شوند.

توپوگرافی منتج از عمل یخچال ها در ایالت مینسوتا، ویسکانسین و میشیگان و تا حدودی در نیویورک و نیوجرسی باعث پیدایش مقدار زیادی دریاچه و باتلاق کوچک گردیده‌است. درنتیجه به تشکیل خاک پیت در این مناطق منجر شده‌است.

در امتداد سواحل اقیانوس اطلس به دلیل ارتفاع بیشتر از سطح دریا، تعداد زیادی باتلاق به وجود آمده‌است. مواد آلی از نوع پیت در بسیاری از آنها متراکم گردیده و مواد اولیه جهت تشکیل خاک های هیستوسول را به وجود آورده‌است.

خاک های غرقاب یا خاک های اسیدی جنگلی و مرتعی، آمونیوم قابل تبادل، منبع همنی از عنصر ازت در خاکی است که به تازگی با کودهای شیمیایی آمونیوم دار تغذیه شده‌باشد. در موارد دیگر، آمونیوم به سرعت اکسید شده و به نیترات تبدیل می شود. در نتیجه، مقدار آمونیوم قابل تبادل، کم یادر حال نوسان خواهد بود . همچنین خاک پیت دارای مقداری آهک می باشد. این مقدار آهک باعث اسیدی شدن خاک و رویش گیاهان اسید دوست روی خاک می شود.

قرار دادن آهک در خاک

قرار دادن آهک در خاک بسیار مقرون به صرفه و مخصوصاً برای گیاهان گروه پروانه آسا، سودمند است. برای مثال گیاهی مثل سویا که یک گیاه حساس به اسید است، درجنگل های ویتنام روی خاک هایی که PH کمتر از 2/4 دارند (خاک هایی با اسید بالا) پس از سوزاندن پسماندهای به دست آمده از کشت پیشین برنج با موفقیت روییده می‌شود. هنگامی که PH کمتر از 5/5 باشد. افزایش آهک به خاک های چمنی ضرورت می یابد.

در جدول 2، نیاز تقریبی به آهک در خاک هایی با بافت متفاوت آمده‌است. همان طور که تماشا می‌کنید، خاک پیت دارای بالاترین آهک درهر هکتار خاک یعنی 8000 کیلوگرم در هکتار می‌باشد.

به عنوان مثال، می‌توان گفت که آهک، گچ، و پیت به عنوان اصلاح کنندگان خاک آمینواسید ماده‌ای است که به خاک اضافه می‌شود تا PH یا ویژگی های فیزیکی آن را بهبود ببخشند.

بافت خاک	مقدار آهک لازم برای تغییر PH از 5/4 به 5/5
شن  (sand)	1000 کیلوگرم در هکتار
لوم شنی ( sandy loam )	2000 کیلوگرم در هکتار
لوم رسی ( clay Loam )	4000 کیلوگرم درهکتار
خاک آلی پیت ( Peat )	8000 کیلوگرم در هکتار

 

موارد استفاده ازخاک پیت

مواد پیت که به منظور بهبود خاک بدان اضافه می شود، شامل خزه ها، علوفه رید، سبح و دم گربه ای می باشد. علاوه بر آن، مواد هوموسی کاملاً تجزیه یافته نیز پیت را تشکیل می‌دهند. از موارد فوق نیز به منظور مالچ ها، مصارف گلخانه ای و رشدگیاهان زینتی و وارداتی بکارگیری می‌شود.

مقدار کم ازت (نسبت زیاد c/n) مواد پیت حاصل از اسفاگنوم سبب کاهش موقتی ازت قابل استفاده در خاک می‌گردد. در هر حال PH اسیدی این مواد باعث می‌گردد که آنها به منزله مالچ های مناسب برای گیاهان اسید دوست از قبیل ازالیاورودوندرون مصرف گردند.

مواد پیت مشتق شده از خزه‌ها دارای ظاهری مناسبند و گیاهان در آنها به خوبی استقرار می یابند. این مواد از خردشدن و از هم پاشیدگی خاک سطحی در برابر قطرات باران جلوگیری و درنتیجه، خلل و فرج خاک را حفظ می‌کنند. در خاک‌هایی که مواد فوق به آنها افزوده شده‌است، آب آبیاری نیز به سرعت به داخل خاک نفوذ می کند.

در جدول 3، برخی خواص مواد پیت معمولی باغبانی نمایان‌گر است. این جدول، حدود و مقدار ازت، ظرفیت جذب آب، مقدار حجم خاکستر و وزن مشخص آن و سرانجام ، حد PH موجود در باغبانی را نمایش می دهد. در این جدول، حد ظرفیت جذب آب بر مبنای وزن خشک شده در اتر (اقتباسی از Lucus و همکاران از بولتن ترویجی شماره 516 دانشگاه ایالتی میشیگان ایست لنسینگ) نمایش داده شده‌است.

نتایج محققان

با توجه به اطلاعات تحقیقاتی، دانشمندان و محققان به این نتیجه رسیده‌اند که خاک لومی که معمولاً در باغچه وجود دارد به هیچ عنوان مناسب گلدان نیست. بلکه بهترین خاکی که دارای شرایط فیزیکی مطلوب است، طبق توصیه دانشگاه کالیفرنیا، مخلوطی از یک دوم حجمی شن ریز و یک دوم حجمی پیت یا توریب است.

در صورتی که از خاک باغچه یا خاک چمنی استفاده شود، می تواند مقدار کمی از آن را (حدوداً 10 درصد حجمی) به شن متوسط یا ریز اضافه کرد که نسبت شن و خاک مساوی نباشد. زیرا ذرات ریز خاک، فواصل بین شن را پر نموده و باعث کاهش خلل و فرج درشت خاک می گردد. تأثیر نسبت‌های مختلف شن و خاک در میزان خلل و فرج خاک در شکل زیر مشخص است. در شکل 3، کوچک‌ترین درصد خلل و فرج خاک، حالتی است که در آن نسبت حجمی شن به خاک 5/2 می باشد ( براساس نتایج Spomer سال 1975).

جدول خاک پیت قارچ

نوع	حدمقدارازت (درصد)	حدظرفیت جذب آب(درصد)	حدمقدارحجم خاکستر(درصد)	حد وزن مشخص از آن(پونددر فوت مکعب)	حد PH
پیت خزه(اسفاکنوم)	4/1 – 6/0	3000 – 1500	5 – 1	0/7 – 5/4	4 -3
پیت خزه(هیپنوم)	5/3 – 2	1800 – 1200	10 – 4	10 -5	7 -5
پیت رید(سبح آهک کم)	3 – 5/1	1200 – 500	15 – 5	15 – 10	5 -4
پیت ردی(سبح آهک زیاد)	5/3 – 2	1200 – 400	18 – 5	18 -10	5/7 -1/5
پیت تجزیه شده	5 – 3/2	500 – 150	50 – 10	40 -10	5/7 – 5

 

باغبان ها اغلب برای تهیه خاک گلدانی مناسب، خزه آلی، پیت، تورب یا دیگر مواد هوموسی شده را با خاک مخلوط می کنند تا خاک آب را به خوبی در خود نگه دارد. زهاب مناسبی داشته باشد و فشره نشود. چنین کاری به ندرت باعث آلی شدن ازت می شود. زیرا خزه آلی هم مانند هوموس خاک به آهستگی تجزیه می شود و c/n پایینی دارد.

پسماندهای گیاهی اگر به صورت آزاد و خشک روی سطح قرارگیرند و تماس آن با آب، خاک و ماده‌های غذایی در کمترین حد باشد، به عنوان مالچ‌های محافظت کننده، دوام بهتری خواهند داشت و ازت را به شدت کمتری به صورت آلی در می آورند.

توده‌های پسماندها

توده‌های پسماندهای گیاهی را می توان به جای سوزاندن و ایجاد آلودگی هوا با خاک مخلوط کرد. ولی زمان کافی باید بگذرد تا این ماده تجزیه گردد و ازت دوباره برای کشت بعدی فراهم شود. همچنین برای فراهم کردن مخلوط گلدانی باید از شن و مواد اصلاح کننده آلی مانند پوست خرد شده درخت خزه پیت، کود دامی و کمپوست که اجزای اصلی این مخلوط را تشکیل می‌دهند.

ذرات شن، تهویه مطلوب و زهکشی سریع را فراهم می آورد و ماده آلی نیز ظرفیت نگهداری آب را بالا می برد. نسبت این دو ماده را به آسانی میتوان تغییر داد. در مقایسه با خاک‌های ویژه چمنی در مخلوط های گلدانی، ماده آلی بیشتر و شن کمتر بکارگیری می شود. نسبت شن به ماده آلی بین 1 تا 3 به 1 تغییر می کند.

افزون بر این، بیشتر مخلوط‌های گلدانی، کودهایی چون kno₃ و k₂so₄، فسفات، آهک و کچ را دربر می گیرد. ماده آلی سرعت تجزیه و فراهمی ازت برای جانداران ذره بینی خاک را فراهم می کند. ماده‌ای که به خوبی تجزیه شده‌است، دارای ازت کافی هستند. اما ماده‌های خامی مثل خاک اره و تراشه‌های چوب تجزیه نشده دارای نسبت کربن به ازت بالاتری می باشند که موجب غیرقابل استفاده‌شدن ازت برای گیاه می شوند.

حفظ و حراست از مواد آلی موجود در خاک پیت قارچ

اگرچه مقدار مواد آلی موجود در خاک های دست نخورده نواحی مرطوب بلافاصله بعد ازکشت و زرع کاهش می‌یابد. این عمل خوشبختانه چندان دوامی نیافته و چنانچه بخواهیم خاکی را که از مواد عالی آن به حداقل رسیده‌است، به حالت اولیه و اصلی برگردانیم، تأمین و تجدید پوشش نباتی اولیه آن ضرورت پیدا می‌کند.

برای تأمین مواد آلی درخاک ها باید مقداری از بقایای گیاهی به زمین بازگشت شود که این مقدار به شرایط اقلیمی و خاک منظقه بستگی دارد. بنابراین مقدار کل بقایای گیاهی که در سال جهت تأمین مواد آلی به خاک بازگشت شده‌است در اطراف دالاس واقع در ایالت تگزاس برابر پنج هزار کیلوگرم می باشد.

پاستوریزه کردن خاک پیت

بعد از آنکه خاک پیت را تهیه کردیم. برای اطمینان از آنکه خاک ما عاری از هر گونه میکروب باشد، باید آن را پاستوریزه کنیم. برای این کار از روش‌هایی مثل استفاده از بخار آب، حرارت دهی و استفاده از انواع اسیدها و آمینو اسیدها و سایر مواد شیمیایی می‌توان استفاده کرد. ولی به دلیل شیمیایی بودن و خطرات ناشی از وجود این نوع اسیدها، معمولاً  از آنها استفاده نمی‌کنند.

بهترین روش ها برای پاستوریزه‌کردن خاک پیت ، همان بکارگیری از روش بخار آب یا حرارت دهی است. در این دو روش، ابتدا خاک مورد نظر را تهیه و آن را در درون کوره‌های بزرگ یا کیسه‌های مخصوصی قرار می‌دهند و سپس با سیستم دادن بخار آب و گذر بخار آب از آنها، خاک پیت را پاستوریزه می‌کنیم.

در روش دیگر انتقال حرارت به خاک پیت می‌باشد. خاک پیت را در درجه حرارت بین 70 تا 80 درجه سانتی گراد قرار می‌دهند و آنها را حرارت می دهند تا خاک مورد نظر پاستوریزه و آماده استفاده‌گردد. وجود خطرات بسیار کم، این دو روش را نسبت به سایر شیوه‌ها متداول تر کرده‌است.

خاک پیت قارچ در ایران کمیاب است

در پایان می‌توان به این نتیجه رسید که خاک های پیت درایران بسیار کمیابند و قسمت بسیار عمده آنها در نواحی مرطوب و قسمت های شمالی ایران یافت می شود. به دلیل کمبود این خاک حتی در بعضی مناطق ایران، تولید و استفاده از آن ممنوع می‌باشد. زیرا بکارگیری از آن در ایران به محیط زیست صدمه وارد می کند. به طوری که سبب قطع ریشه گیاهان به همراه آن می‌شود. علاوه بر اینکه به درختان آسیب می رساند برای محیط زیست جانوران نیز خطرناک است. بنابراین می‌توان به این نتیجه رسید که به دلیل بارندگی‌های بسیار زیاد و وجود رطوبت، فقط در بعضی کشورها مثل هلند دانمارک و سایر کشورهای اروپایی، این خاک تهیه می شود و مورد استفاده قرار می گیرد، بدون اینکه به محیط زیست صدمه‌ای وارد کنند.

در کشورهای اروپایی برای فرآوری خاک پیت، خاک ها را از زمین بر می‌دارند و به صورت توده‌های بزرگی روی همدیگر انباشت می‌کنند. بعد از مدتی که این خاک ها به این حالت باقی ماند، آنها را بر می دارند. داخل کامیون ها می ریزند و به مناطق مختلف جهان صادر می‌کنند.

منابع خاک پیت قارچ

مقالات :

• خاکی پور، نازنین، استاد دانشگاه سواد کوه
• باپیری ، استاد دانشگاه سواد کوه
• رضا خدمتی، زرین کفش، مبانی علوم خاک در ارتباط با گیاه و محیط، انتشارات دانشگاه آزاد.

منابع سازمان اطلاعاتی کل کشور ، iran.com
کتاب شناخت خاک اثر مایکل ج. سینگر و دونالدن، ماتس -ترجمه غلامحسین حق نیا، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد .
کتاب مبانی خاک شناسی اثر هنری د فوت – ترجمه شهلا محمودی و مسعود حکیمیان، انتشارات دانشگاه تهران.
نشریه کشاورز – بهمن 86 – شماره 338 – ص 36 الی 40