آشنایی کامل با قارچ زرد كيجا + آرایه شناسی
قارچ زرد كيجا یا «زرد کیجاک / زرد پیچاک» نام محلی قارچ خوراکی و میکوریز با نام علمی Cantharellus cibarius است که در برخی از قسمت‌های جنگل‌های بندپی نیز یافت می‌شود.
زرد کیجاک نام مازندرانی برای این قارچ است که «کیجا» در این ترکیب واژگانی به معنای دختر و واژهٔ زرد نیز به خاطر رنگ قارچ است.
آرایه‌شناسی
- فرمانرو: قارچ
- شاخه: گدوجلگان
- رده: هم گدوجلگان
- راسته: قارچ های کانثارلال
- تیره: قیف قارچان
- سرده: Cantharellus
- نام علمی: Chanterelle
- مترادف: The girolle
نام‌گذاری
«زرد کیجا» یا «زرد کیجاک / زرد پیچاک» نام محلی قارچ خوراکی و میکوریز بانام علمی Cantharellus cibarius است که در برخی از قسمت‌های جنگل‌های بندپی نیز یافت می‌شود.
زردکیجاک نام مازندرانی برای این قارچ است که «کیجا» در این ترکیب واژگانی به معنای دختر و واژهٔ زرد نیز به خاطر رنگ قارچ است. نام انگلیسی این‌گونه Cantherelle و The girolle است و از گروه قارچ‌های Chanterelles بوده و از خانواده Cantharellaceae است.
شکل ظاهری
قطر کلاهک این‌گونه ۱۵-۳ سانتی‌متر، رنگ آن زرد تا نارنجی است و شکل کلاهک تقریباً حالت قیفی شکل دارد که ابتدا به‌صورت محدب بوده و بعد تخت می‌گردد.
لبه آن موج‌دار (چین‌خورده)، سطح زیرین (لایه هایمنیوم) از تیغه‌های برجسته تشکیل‌شده است. جسم قارچ دارای بافت گوشتی است.
طول ساقه متفاوت بوده و می‌تواند باریک و بلند و یا کوتاه و کلفت باشد. در قسمت فوقانی ساقه به دلیل اینکه تیغه‌ها از سطح زیرین کلاهک تا بخشی از ساقه ادامه دارد بنابراین مرز مشخص بین کلاهک و ساقه وجود ندارد.
ساقه فاقد ضمایم است. اسپور (هاگ) به شکل بیضی، بی‌رنگ و دارای سطح صافی بوده و اسپورپرینت به رنگ زرد کمرنگ است.
محل رشد
این نمونه از قارچ بیشتر پای درختان ممرز که بومی جنگل‌های هیرکانی است؛ مشاهده می‌شود. زردکیجاک، گونه‌ای اکتومیکوریز (میکوریزا نتیجه برقراری همزیستی بین قارچ و گیاه است) بوده و باریشه گیاه میزبان همزیستی دارد. در همزیستی هم قارچ و هم میزبان هر دو سود می‌برند.
زمان رویش و رشد این قارچ در طبیعت معمولاً اواخر تابستان و اوایل پاییز است. این قارچ از مرغوب‌ترین انواع قارچ‌های خوراکی است، از مزایای آن این است که هرگز آلوده به حشره‌ای نمی‌شود و در حمل‌ونقل هم کمتر صدمه می‌بیند.
محبوبیت
اخیراً اقبال به این ماده غذایی سالم توسط علاقه‌مندان افزایش‌یافته است. جنگل‌های بندپی محیطی مناسب برای رویش این قارچ است هرچند مخاطرات زیست‌محیطی دو دهه اخیر تا حدود زیادی از رویش این‌گونه کاسته است.
اخیراً بذرهای این قارچ در خدمات جهاد کشاورزی در دسترس قرارگرفته است. می‌توان این بذرها را در پای درختان ممرز افشاند و قارچ‌های بیشتری برداشت کرد.
