نواختن موسیقی با قارچ، طراح خلاق فرانسوی راشل روزنکرانتز، به تازگی با نوآوری در زمینه مواد زیست تخریب پذیر و دوستدار محیط زیست، توانسته است گیتاری از جنس میسیلیوم قارچ، بسازد!
وی بدنه گیتار خود را بجای پلاستیک از ماده ای متشکل از میسیلیوم(ریشه قارچ) ساخته است. وی برای ساخت این ماده اسپورهای قارچ را برای چند هفته در قالب میگذارد و ساختار ریشه مانند قارچ شروع به رشد کرده و مواد پف کرده ای شبیه به پنیر تولید می کند؛ سپس او ااقدام به خشک کردن و فناوری آن می نماید تا در نهایت ماده ای شبیه به مصالح ساختمانی سبک و البته زیست تخریب پذیر بدست می آید.
راشل روزنکرانتز زنی 42 ساله اهل فرانسه می باشد که در مونتفرمیل (حومه شرقی پاریس)، بزرگ شده ولی اکنون در پروویدنس ایالت واشنگتن در آمریکا زندگی می کند و در حال حاضر به عنوان مدرس در مدرسه معتبر طراحی Rhode Island مشغول است. وی در رشته طراحی صنعتی تحصیل کرده و به عنوان نوازنده نیز فعالیت می کند.
روزنکرانتز نوازنده و سازنده سازهای زهی، به عنوان طراح صنعتی آموزش دیده، حدود یک دهه پیش کار خود را در ساخت سازهای مختلف زهی، آغاز کرد و در طی چندین سال گذشته، اقدام به ساختن سازها با مواد طبیعی و زیست تخریب پذیر، نموده است. وی از ترکیب مواد طبیعی مختلف مانند پوست تخم مرغ، پوست ماهی، موم کندوی عسل و میسیلیوم قارچ و سایر مواد طبیعی، اقدام به ساخت سازهایی منحصر بفرد و دوستدار محیط زیست نموده است.
آتلیه یا کارگاه صنایع دستی وی در زیرزمین آپارتمان آفتابی او که پر از گیاهان و کتاب است، قرار دارد و به عنوان یک آزمایشگاه علمی نیز عمل می کند. جایی که او موادی مانند چرم کامبوچا(نوعی قارچ تخمیری) را برای ساخت سر بانجو(نوعی ساز زهی آفرقایی)، و از چرم ماهی برای ساختن گارد آن استفاده می کند.
وی درباره رویکرد خود در ساخت سازهایش، می گوید: در دنیای امروز طراحی، کار کردن با بیومتریال به صورت تصاعدی در حال رشد است. این مساله دیگر فقط ژست هیپی گری و دوستدار محیط زیست بودن نیست! در حال حاضر شرکتی مانند BMW از الیاف کتان در ساخت داشبوردهای اتومبیل ها استفاده می کند؛ یا برند معروف Hermes از چرم قارچی در آستر کیف های خود استفاده می کند. مانند چند سال پیش استفاده از مواد زیست تخریب پذیر دیگر رویایی نیست و امروزه بسیار ملموس می باشد.
سازهای قارچی
بطور سنتی سازندگان، گیتار را بسته به کیفیت و صدای مورد نظر با چوب‌هایی از جمله سرو، رز، چوب ماهون و آبنوس می‌سازند. البته چوب نیز زیست تخریب پذیر است، اما مسائلی از جمله نابودی جنگل ها و طولانی بودن زمان رشد درخت برای برداشت چوب، سازندگانی مانند روزنکرانتز را به سمت گزینه های سازگارتر با محیط زیست سوق داده است.
عمر برخی درختانی که این سازها از آنها ساخته می شود چیزی حدود 400 سال است!!! آیا واقعا باید از میراٍی 400 ساله استفاده کنیم؟ آیا باید 400 سال صبر کنیم تا این درختان جایگزین شوند؟!؟
در این صنعت چوب‌هایی مانند صنوبر یا بامبو مدت‌ها نادیده گرفته شدند اما می‌توانند فرصت‌های جدیدی را ارائه دهند چون سریعتر جایگزین می شوند. همچنین می توانیم چوب ها را تا حدودی بازیافت کنیم. ما باید قبل از دور ریختن مواد پتانسیل استفاده دوباره از آنها را درک کنیم.
او درباره ساخت بدنه گیتار خود از قارچ، می گوید: قالب گیری آن آسان است و رشد سریعی دارد و در صورت آسیب و خرابی به راحتی می توان آن را جایگزین کرد؛ حتی اگر شروع به از هم پاشیدگی کند، می‌توان آن را به سازهای صوتی و الکتریکی دیگر تبدیل کرد.
این ایده زمانی شکل گرفت که من به بسته بندی مواد غذایی نگاه می کردم و به ذهنم رسید که از قارچ می توان بجای پلی استایرن استفاده کرد؛ زیرا پر از هوا است و به عنوان یک رسانای خوب صدا عمل می کند.
گیتار قارچ Rosenkrantz مانند یک گیتار سنتی نیست، بلکه لایه لایه است و صدای ان نیز متفاوت است. میسلیوم صدا را هدایت می‌کند اما تن صدای متفاوتی دارد که شبیه سازهای دیگر نیست. این ساز یک صدای جدید دارد ولی شاید با گذشت زمان بتوانیم صدای آنها را به گیتار چوبی نزدیکتر کنیم.
وی در ادامه کار خود با میسیلیوم قارچ پی برد که مواد قارچی معمولاً با فرمت‌های الکتریکی بهتر کار می‌کنند؛ او با این مواد بدنه یک گیتار الکتریکی را ساخته که صدای آن شبیه یک گیتار الکتریک معمولی است.
برخی از گیتارهای سفارشی Rosenkrantz کاملاً از چوب ساخته شده اند و برخی دیگر از مواد زیستی آزمایشی تر ادغام می شوند. با توجه به زمان لازم برای ساخت یک گیتار و منحصر به فرد بودن سازهای او، قیمت آنها از حدود 6000 دلار شروع می شود.
اما اگر ساخت این گیتارهای مبتنی بر قارچ، به تولید انبود برسد قیمت آن خیلی پایین خواهد آمد. روزنکرانتز میگوید: رویای من این است که یک شرکت بزرگ بگوید، بیا آن را باهم تولید کنیم. قیمت تولیدانبوه آن حدود 50 دلار خواهد بود، یعنی هر بچه‌ای می‌تواند یکی داشته باشد.
وی با لبخند تلخی می گوید: بعضی از دانش‌آموزان توان خرید ساز را ندارند. این پدیده می‌تواند راه حلی باشد.
او می گوید: “من این ایده را دوست دارم که می توانید بدنه گیتار خود را در مدت زمان بسیار کوتاهی رشد دهید. مثلا اگر در عرض 5 سال بدنه گیتار آسیب ببیند، می توانید بدنه دیگری را رشد دهید و ساز خود را حفظ کنید. این هدف من است.
گیتاری از جنس کندوی عسل
بیشتر کارهای روزنکرانتز بر اساس کنجکاوی انجام می شود. او زنبورها را نگه می دارد و آنها را آموزش می دهد تا یک قطعه هنری از گیتار را بسازند. او توضیح میدهد که مهاربند از میله های بالای کندو تقلید می کند و “زنبورها از طریق شانه با فرکانس 309 هرتز که در محدوده گیتار قرار دارد، ارتباط برقرار می کنند.” بنابراین ما یک لانه زنبوری خواهیم ساخت که یک پخش کننده صدای طبیعی است.
به گفته او زنبورها کندوی خود را در امتداد ساختار او ساختند، عسل خود را در فصل زمستان خوردند و روزنکرانتس را با گیتاری منحصر بفرد ترک کردند.
وی می گوید که این پروژه بیشتر جنبه آزمایش دیگری برای یافتن مواد زیست تخریب پذیر و با کیفیت آکوستیک بود و در آینده قصد تولید انبوه آن را ندارم.
ترجمه از تیم هاگ
کپی فقط با ذکر منبع مجاز است
منبع: evovative – medium
