قارچ صدفی: خوشمزه اما شکارچی!
درست است که قارچ صدفی یک غذای لذیذ ارزشمند و سرشار از ویتامین و پروتئین و مواد مغذی است؛ اما فریب ظاهر آن را نخورید. زیرا یک قارچ شکارچی بالقوه محسوب می‌شود!
داستان قارچی که حیوانات را می‌خورد، شبیه یک داستان ترسناک به نظر می‌رسد؛ اما قارچ صدفی گوشتخواری خونخوار است که از کرم‌های گرد تغذیه می‌کند و طعمه خود را با استفاده از گاز عصبی به قتل می‌رساند.
قارچ صدفی Pleurotus ostreatus معمولاً روی درختان مرده یا در حال مرگ رشد می‌کند، اما چوب پروتئین کافی برای رشد قارچ را ندارد، به همین خاطر این قارچ برای تغذیه به مصرف نماتدها (کرم‌های گرد کوچک) روی می‌آورد. برای این کار از مجموعه‌ای کشنده از توپ‌های کوچک متصل به هیفا (نخینه‌های بلند قارچ) استفاده می‌کند.
هنگامی که یک نماتد از کنار یک توپ عبور می کند، فورا می ترکد و در عرض چند دقیقه کرم کوچک را فلج کرده، و می‌کشد! سپس رشته قارچ به لاشه نفوذ می‌کند و بافت های آن را حل کرده، مواد مغذی آن را می‌مکد.
در حقیقت این قارچ صدفی با ظاهری معصوم، اما باطنی شکارچی، با استفاده از یک عامل عصبی کشنده باعث فلج شدن کرم‌های گردی می‌شود که در حوالی او در حال قدم زدن هستند.
مطالعات اخیر نشان داده که توپ این قارچ با آزاد کردن یک عامل عصبی مرگبار به نام 3-اکتانون، قربانیان خود را می‌کشد. این باعث می شود سیل عظیم و کشنده ای از یون‌های کلسیم در اعصاب و ماهیچه های نماتد ایجاد شود و باعث فلج فوری و به دنبال آن مرگ ناشی از سختی مرگ شود. قارچ‌های صدفی آنقدر کشنده هستند که محققان پیش‌بینی میکنند شاید بتوان از آنها برای کشتن نماتدهایی که به گیاهان زراعی حمله میکنند، استفاده کرد.
اهلی کردن قارچ صدفی Pleurotus spp
همراه ما باشید با مقاله “شناسايی، اهلی کردن و مقايسه عملکرد نژاد بومی قارچ صدفی (Pleurotus spp) با نژاد تجاری”.
در این پژوهش ابتدا دو نژاد قارچ صدفی که از نظر صفات ظاهری تفاوت نشان می‌دادند از جنگل‌های گیلان جمع آوری و سپس در محیط کشت MEA کاشته شدند.
پس از تکمیل رشد میسیلیوم در ظروف کشت، اسپان قارچ تهیه و کشت قارچ در بستر کاه برنج انجام شد.
در نهایت پس از برداشت محصول، شناسایی گونه‌های وحشی با استفاده از روش PCR و روش‌های میکرو و ماکروسکوپی صورت گرفت.
بر این اساس گونه‌های شناسایی شده شامل Pleurotus ostreatus و Pleurotus pulmonarius بودند.
نتایج این پژوهش نشان داد که کوتاه‌ترین زمان تشکیل پین هد مربوط به نژاد تجاری فلوریدا (۱۴٫۸ روز) و بیشترین میزان پروتئین (۲۶٫۲۴ درصد) و نیتروژن (۹٫۷۷ درصد) مربوط به نژاد استراتوس بود.
در سایر صفات اندازه‌گیری شده تفاوت معنا داری بین نژادهای مختلف وجود نداشت.
